155. Na czym polega hydrofobowość i hydrofilność cząsteczek – omów na przykładach
Cząsteczki hydrofobowe to takie, które oznaczają się małym powinowactwem do
wody i słabą rozpuszczalnością w wodzie. Cząsteczki hydrofobowe nie ulegają
dysocjacji, nie posiadają grup polarnych, nie mają charakteru dipolowego. Takimi związkami są np. węglowodory, lub reszty kwasów tłuszczowych biorące udział w wytwarzaniu hydrofobowego ogonka lipidu. Związki te tworzą własne skupiska, w których występuje duza ilość słabych oddziaływań van der Waalsa.
Cząsteczki hydrofilowe charakteryzują się wysokim powinowactwem do wody i
bardzo dobrze rozpuszczają się w wodzie. Cząsteczki hydrofilowe ulegają dysocjacji,
posiadają grupy polarne i mają charakter dipolowy. Przykładem substancji
hydrofobowej moze być NaCl, który w trakcie rozpuszczania w wodzie dysocjuje na
jony Na+ i Cl–, które oddziałując z cząsteczkami wody tworzą hydraty. Jon staje siętzw. jonem hydratowym zaś dipole wody otaczają go wieńcem tworząc tzw. warstwęhydratową. Hydrofilowy charakter ma takze polarna główka lipidu utworzona z reszty fosforanowej.