မောင့်သည်းညှာရှင် အပိုင်း ၂၃

Începe de la început
                                    

''ရာ့...မောင်..ဘယ်..ဘယ်လိုလုပ်တံခါးဖွင့်ပြီး ဝင်လာတာလဲ..''

ဘာမှမပြောပဲ နှူတ်ခမ်းကြီးကိုက်ကာမျက်လုံးကြီးကျွတ်ကျမတက် အံ့ကြိတ်ကြည့်နေသည်က မိမိရဲ့ခါးအောက်ပိုင်းဆီ..။ထိုလူသားကြည့်ရာဆီအယောင်ယောင်အမှားမှားနဲ့ ကိုယ်တိုင်ငုံ့ကြည့်မိတော့မှ အောက်ပိုင်းဗလာကျင်းအနေအထားနဲ့ဘာမှမပါသည့် သည်းညှာ အဖြစ်ကို သတိရကာ...

''အား...မသာကောင်..မျက်လုံးကြီးပြန်သိမ်းစမ်း...အမလေး..ကြည့်နေတာကြီးက ကြက်သည်းထစရာ...''

ပေါင်ရှေ့ကြားကို လက်ကလေးနဲ့ကွယ်ကာ အော်ဟစ်နှင်ထုတ်နေပေမယ့်ထွက်မသွားပဲ.တရွေ့ရွေ့တိုးကပ်လာသူကြောင့်....

''တိမ်မိုးမြင့်တိုင်း... ထွက်သွားလို့..ထွက်သွားပါဆို..အထန်ကောင်....မင်းဟာဖုဖောင်းနေပြီ...''

ဘယ်လိုမှပြောမရ တိုးမြဲ တိုးလာဆဲ..။ဆပ်ပြာဗူးတွေနဲ့ပစ်...ဆပ်ပြာမှူန့်တွေနဲ့ပတ်တာတောင် ဆက်တိုးလာမြဲ...။

''ဂါး..ဒီကောင်တော့....''

စိတ်ကတိုတိုနဲ့ ခေါင်းက ဆံပင်ကိုဆုပ်ဆွဲဖို့ လက်အလှမ်း...ခါးဆီထိတွေ့လာတဲ့ လက်ကြောင့် လန့်ပြီး ခုန်ရှောင်လိုက်ရာမှာ....

''ဟာ...သွားပြီ..ကိုကို...အယ်...''

အစောက ဆပ်ပြာမှူန့်တွေနဲ့ ပတ်ထားတာမို့ ချော်နေသည့်နေရာကြောင့်ပြီး ဘိုင်းကနဲမြည်သွားသည်အထိစပါယ်ရှယ် ပစ်လဲကျသွားပါတော့သည်..။

''ဗိုင်း...''

''အား...''

''ကိုကို...''

''မသာကောင်...မလာနဲ့...အား..''

စိတ်ပူကာပြေးသွားတော့ မိမိအားကန်ကျောက်လာပြီးဘယ်လိုမှအနားကပ်မခံ...။ပက်လက်လဲကျသွားပေမယ့် ကြမ်းပြင်နဲ့ခေါင်းမရိုက်မိလို့တော်သေးသည်..။မဟုတ်ရင် ထပ်အတိတ်မေ့သွားရင်ဒုက္ခ...။မနက်ဖြန် တိုင်း လင်မရပဲနေမည်..။

တိုင်း..ပြေးပွေ့ဖို့ကြိုးစားပေမယ့်...မလာနဲ့ဆိုပြီးအော်ဟစ်နေသူကြောင့် ငြိမ်နေလိုက်ရသည်..။အဟင်း..ကြမ်းပြင်ပေါ်ပက်လက် လဲကျကာ ပေါင်လေးကားနေပုံက ဆွဲစားချင်စရာ..။

မောင့်သည်းညှာရှင် (Completed)Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum