ဒီရေတာသို့တမ်းခြင်း(ဒီရတောသို့တမျးခွငျး)

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

""ဖြစ်သင့်ပါတယ်လေ..ဆန်းကိုကသူတို့ရဲ့အမွေဆက်
ခံသူပဲလေ..ငါတို့ဒီရက်ပိုင်းအတွင်းဆန်းကိုဆေးရုံ
တက်ဖို့သွားဖြောင်းဖြရအောင်..နင်ကတော့
ခွန်ဇေနဲ့ဆက်သွယ်လို့ရအောင်လုပ်ကြည့်..အရာအား
လုံးကအဆိုးထဲကအကောင်းဆိုသလိုပဲ..
မတော်လို့များတာသာခွဲစိတ်မှုမအောင်မြင်ခဲ့ရင်
တောင်ဆန်းကိုတော့ဒီလိုမျိုးတသက်လုံးထားသွား
လို့မဖြစ်ဘူး""

""ဟုတ်တယ်..ဒီလိုသာဆိုသူဒီ့ထက်ပိုပြီး
အခြေနေဆိုးလာလိမ့်မယ်""

""တာကသိပ်မကြာခင်မှာပဲခွဲစိတ်မှုအောင်မြင်ပြီး
ဒီကိုဆက်သွယ်လာမှာပါ..ငါလဲသူ့အပေါ်ကျေးဇူး
ကြွေးတွေတင်နေတာအများကြီးပဲ..ပြန်ဆပ်ရအုံး
မှာ..ဒီကျောက်ကပ်အတွက်အပါဝင်ပေါ့""

နှစ်ယောက်သားမှာစကားလည်းဆိုရင်း၊ကားရှိသည့်
ဦးတည်ရာသို့လာပြီးဆန်းအဖို့မည်သို့လုပ်ကြရ
မည်အားစဉ်းစားရခက်နေကြလေသည်။

...................

ဆေးနံ့များထုံမွန်နေသည့်အခန်းတစ်ခန်း။

ထိုအခန်းအားစိတ်ကြည်လင်စေရန်လိုက်ကာမှအစ
စားပွဲခင်း၊အိပ်ယာခင်းမှအဆုံးအပြာရောင်
နုနုလေးကိုသာအသုံးပြုထားလေသည်။ထိုအခန်း
သည်အနည်းငယ်မှောင်မိုက်ချင်နေသော်လည်း
နေရောင်ခြည်လုံလောက်စွာရရှိစေရန် မှန်ပြတင်း
ပေါက်လည်းတပ်ဆင်ထားသည်။အခန်းထဲတွင်
ထိခိုက်ဒဏ်ရာရစေမည့်၊မည်သည့်ပစ္စည်းများမှ
ထားရှိခြင်းမရှိပါပဲအမြင်အေးစေသည့်ကြွေပန်း
အိုးလေးတွေအဖြူရောင်နှင်းဆီပန်းများထိုးထား
လေသည်။

""ဆေးအရှိန်နဲ့အိပ်ပျော်နေတာပါ..နိုးလာပါလိမ့်မယ်"
ထိုစကားဆိုနေသူမှာဒေါက်တာဆတ်ဖြစ်ရာထိုအခန်း
ထဲရှိနေသူမှာ ဆန်းဝံ့ကြယ်၏မိဘ၊ခေါင်ထက်နှင့်
မိုင်လေးသာရှိသည်။

""ဒီကုထုံးကဆန်းအတွက်တော့ထူးခြားမှုရှိမှာပါနော်""

မိုင်လေးဆိုလာသည်၏အဖြေအားကျန်ရှိသည့်
သူများမှလည်းစောင့်စားနေဟန်။

""ရှိမှာပါ..ဆန်းဝံ့ကြယ်ရဲ့အခြေနေကအဲ့လောက်
မဆိုးပါဘူး၊သေချာကုသရင်ဖြည်းဖြည်းချင်း
ပြန်ကောင်းလာမှာပါ""