Avukat bey! -Texting ✔️

2.4

Hoş geldiniz

Vote verdiyseniz başlıyoruz :)

---

GERİZEKALI SEVDİĞİM BENİM! SANA NELER ALACAĞIM, MAVİ BONCUK TAKACAĞIM! 

Kulaklığımda ki müzikle havalı havalı abimin odasına doğru yürüyordum. Sıçmış mıydım? Ehe. Evet!

Abimin odasının önüne geldiğim zaman içimden bildiğim birkaç duayı okuyarak içeri girdim. Kulaklıkta şarkı devam ediyordu. Abim elleri cebinde bana bakıyordu. O sıra şarkının son kez, sanki bana armağan ediyormuş gibi 'Gerizekalı' dediğini duymutum.

Kulaklığı kulağımdan çıkartarak abime baktım.

''Kiraz yengemi gördüm elini kesmişti.'' Az önce sinirli bakan gözlerin de ufak bir endişe görünce rahatladım.

Hanımcı.

Hadi sevgilinin yanına git. Abim tam odadan çıkacakken durdu.

''Ay kızım sen kimi kandırıyorsun? Kiraz evinde! Görevden yeni geliyorum, Kirazımdan önce bu işlerle uğraşıyorum olan şeye bak.''

Abim görevden dün gelmiş olabilirdi. Ben de dün gelmiştim yanına zaten!

''Ya şimdi birbirimizi kırmayalım. Benim suçum yok.'' Doğru söylüyordum. Benim suçum yoktu. Hepsi o salak pizzacı yüzündendi. Ben mi dedim bozuk kaşar kullan diye?

Hem bozuk kaşara boşa para vermiş. Bana deseydi sınıfımda çok vardı.

''İçeri dışarıdan yemek sokmanın yasak olduğunu bilmiyor musun sen?'' Haklıydı. Benim yüzümden nöbetçi askerinde başı yanabilirdi.

''Abi bilmiyordum Metin istediği için getirdim bilmiyordum!'' Derin nefes alıp, üniformasını çekiştirdi. 

Gözlerim dolarken abimi özlediğimi fark etmiştim. Ne çok özlemiştim seni kurban olduğum! Onun azarlamasını sonra dinleyebileceğimi düşünüp, hızlıca üstüne koşup, sarıldım. 

Kokusu burnumu dolarken boynuna küçük bir öpücük kondurdum. Her abi kardeş gibi birbirimizin içinden elbette geçiyorduk! Bu durum farklıydı.

Ne çok özlemiştim onu!

Abim de aynı şekilde sarılışıma karşılık verirken, ellerini belimden çekti bir süre sonra.

''Bu yaptığın cezasız kalamaz. Daha büyük sonuçlara yol açabilirdin.'' Kafamı salladım. Haklıydı.

''Özür dilerim abi Metin istediği için yaptım.'' Abim ellerini saçlarımdan geçirerek;

''Tamam bir tanem Metinle de konuşacağım ben. Hadi seni bizim askerlerden biri bıraksın. Akşam Kirazlara gidiyoruz.'' Kafamı sallayarak gülümsedim.

Kiraz yengem varsa ortamda eğlence vardı. Bana uyar.

''Volkan!'' Abimin birine seslenmesiyle durdum. Hayır hayır hayır... Tam susması için itiraz edecektim ki kapı açıldı.

Sırtım kapıya bakıyordu. Volkan selam duruşuna geçip;

''İzmir Volkan Tarsaz emret komutanım!'' Abim elini omzuma koyarak, Volkana doğru döndürdü. Volkanın bakışlarını beni bulduğunda bir duraksadı.

Yüzü tuhaf bir şekil alırken toparlandı.

''Kardeşim Ay'ı dışarıda ki eve bırakır mısın?'' Volkan derince yutkunup, kafasını ağır ağır salladı.

''Emredersiniz komutanım!'' Eliyle kapıyı gösterdi. Ağır bir şekilde dışarı çıktığımda Volkanda ardımdan çıktı. 

Volkana baktığımda bana bakmıyordu.

''Volkan?'' Cevap vermeden ilerledi.

''Araba bu tarafta Ay hanım buyurun.'' Alaylı bir şekilde konuşmasıyla moralim bozuldu. Cevap vermeden takip ettim onu. Arabanın olduğu yere gelince bana bakmadan arabaya bindi.

---

Yaklaşık yirmi dakikadır arabayla gidiyordu.

''Volkan benimle konuşmayacak mısın?'' Yüzünde tuhaf bir sırıtış oluştu. Araba ani frenle durduğunda sarsılsam da sustum.

''İnin geldik.'' Bana bakmadan karşıya bakıyordu. Onu zorlamamak için indim. Elbet konuşacaktın benimle!

bölüm sonu