PORTOLA VALLEY 2∣ Tamamlandı ♚

♚51.bölüm♚

"Lütfen," diye mırıldandı "Ölmek istemiyorum."

Brendan ciddi bir ifadeyle dağılmış adama baktı. Şakaklarından aşağıya ter süzülüyordu.

"Ölmek ya da insanca yaşamak bu tamamen sana kalmış."

Bahar'a karşı takındığı saçma tavır için onu darmaduman etmek istiyordu ancak sakin kalmalı işine yarar bilgilerin tamamını almalıydı sonrasında Portola Valley'e hep birlikte döneceklerdi. Çavuş da öğrenecekti her şeyi. Ama önce nikotin ihtiyacını gidermeliydi ağır hareketlerle bir sigara yaktı. Sırtını yaslayarak bacak bacak üstüne attı. Gözlerini okyanus esintisini taşıyan pencerelere dikmişti. Mevsimi düşündü Tanrım ölesiye cesurdu, adamın açığını ortaya çıkarırken bir an bile sesi titrememişti. Delici bakışlarını muhatabına çevirdi.

"13 Aralık gecesi Redwood City yolundaydın. O gece neden oradaydın, eğer bu yalnızca bir ziyaretse ziyaret sebebin neydi?"

Pekala bu soruya nasıl cevap vereceğini bilemiyordu. Bileğindeki kelepçeler umurunda değildi. Bu işlere nasıl bulaştığını nereden başlayacağını...Kalkan silaha hedef olmak istemiyordu.

"Aslına bakarsan, ben... bilemiyorum dostum. Charlie bana bir adres verdi tarih ve saati o ayarlamıştı kaçak bir plakayla beni oraya gönderdi. Sanki o..."

"Sanki o ne?"

"Dinle, nasıl olduğunu bilemiyorum ama bana onun fotoğrafını verdi iyi bak kız bu dedi. Taksiye binecek nereye isterse götür dedi."

"Sana kimin fotoğrafını verdi."

Kalın dudaklarını ısırarak ufak tefek kadını işaret etti.

"Nedenini sormadın mı peki?" Sesinin tonu tehlikeli bir hal almıştı.

"Her şeyden öylesine emindi ki. Ona soru soramazdınız asla. Yalnızca dediklerini yapabilirdiniz."

"Kimseyi görmedin mi, ya da şüpheli bir şey?"

"Ben...Ah, hayır."

"Emin misin?"

"Eminim karanlık ve oldukça soğuk olduğunu hatırlıyorum. İlk kar taneleri düşerken görevimin başındaydım hepsi bu. Onu alıp istediği yere götürdüm. Cinayetle ilgili hiçbir şey görmedim ne gidiş ne de dönüş yolunda."

"Yani, dur bir dakika Charlie McKinley bir gün kapını çaldı birbirinizi üç yıldır tanıyordunuz sana bir iş olduğunu söyledi ancak işi derinlemesine anlatmadı. 13 Aralık gecesi 23.56'da bu fotoğraftaki kızı tam şu adresten alacaksın dedi hepsi o kadar öyle mi? Buna inanmalı mıyım?"

Sertçe yutkundu, ağzı kurumuştu bir yudum su için her şeyini vermeye hazırdı.

"Hayır...Evet, özür dilerim yemin ederim sonrası hakkında ne soru sormama izin verdi ne de herhangi bir yorum yaptı. Paramı verdi ve geldiğim yere geri postaladı beni. Ortalarda olmamı istemediğini seziyordum ama birini öldürecek kadar ileri gittiğinden haberim yoktu. Hele ki suçu başkasının üstüne yıkmak istediğinden."

Ela Gözlü, Soylu, Çenesi Gamzeli on numaralı dedektif bakışlarından birini cömertçe sunarken nutku tutulmuştu. Mevsimin suçsuzluğunun ispat edilmesine son bir adım kalmıştı artık minicik bir adım.

"Tanrı aşkına, Charlie McKinley yalnız çalışıyor olamaz kaç kişilik bir çete bu?"

"Ben yalnızca Charlie'yi tanırım. İşin içinde başka kim var bilemem. Mücevherat tasarımcısı kimliği dolayısıyla birçok güçlü bağlantısı var. Her ortama kolaylıkla girip çıkabilir."