မောင့်သည်းညှာရှင် (Completed)

မောင့်သည်းညှာရှင် အပိုင်း ၁၆

အဆောင်ရောက်တော့ ပါဆယ်ပုံးကိုဖွင့်မကြည့်ဖြစ်ပဲစားပွဲပေါ်သာတင်ထားခဲ့လိုက်ပြီးရေအရင်ချိူးလိုက်သည်....။အသင့်စားခေါက်ဆွဲတစ်ထုတ်ကို ရေနွေးဖျောစားပြီး ပေါ့ပေါ့ပါးပါးအ၀တ်ကိုသာကောက်စွပ်ရင်း အသံသွင်းခန်းဆီထွက်လာခဲ့ကာ အလုပ်အရင်လုပ်ဖို့ပြင်လိုက်သည်...။

ညပိုင်းရောက်တော့လည်း ကိုကိုနဲ့ဖုန်းပြောပြီး တနေကုန်အနားရပဲပင်ပန်းလွန်းတာကြောင့် ထိုးအိပ်ပစ်လိုက်သည်...။ပါဆယ်ပုံးကိုဂရုမစိုက်မိ...။

ဒီလိုနဲ့ ပြင်ဦးလွင် မသွားခင် ၁ရက်အလို...။

တိုင်း လိုအပ်တဲ့ပစ္စည်းနဲ့အဝတ်အစားတချို့တလေတွေထည့်နေရသည်မို့ မနက်ကတည်းကမနားရသေး..။ဒါတောင်ဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့အတွက် အဝတ်အစားတွေအကုန် မန်နေဂျာကိုလေရာကပဲ စီစဥ်ပေးမှာမို့သာ တော်သေးသည်...။တိုင်းကတော့ ကိုကိုရောက်လာရင်အတူတူလျှောက်လည်သည့်အခါ၀တ်ဖို့လောက်သာ ထည့်လာလိုက်သည်..။

အားလုံးထည့်သိုပြီး ကော်ဖီတစ်ခွက်လောက်ဖျော်သောက်ရန်စားပွဲပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ကော်ဖီဗူးကိုယူလိုက်စဥ် ပါဆယ်ပုံးကိုမြင်လိုက်သည့်အခါမှအမှတ်ရလိုက်တာမို့ ဖောက်ကြည့်ရန်သတိရသွားသည်..။ကပ်ကြေးနဲ့ တိတ်တွေညှပ်ရင်းခွာနေတုန်း...တံခါးခေါက်သံကြားလိုက်ရသည်မို့ လုပ်လက်စပစ်ထားခဲ့ပြီးတံခါးသွားဖွင့်လိုက်သည်...။

''ဒေါက်..ဒေါက်..''

တံခါးဖွင့်လိုက်တော့ အချစ်ညို့..။

''ဘာလို့လဲ ညို့...''

''ခဏနေသွားမှာ တဲ့ တိုင်း..အဲ့ဒါလာပြောတာ ဖုန်းဆက်တော့လည်းမကိုင်ဘူး..''

ထိုအခါမှ အိတ်ကပ်ထဲကဖုန်းကို ထုတ်ကြည့်လိုက်မိတော့ miss callတွေကရဲရဲနီလို့။ ဟုတ်သား သူ Silent လုပ်ထားမိတာပဲ..။

''ဘာအရေးကြီးလို့တဲ့လဲ''

''ဓာတ်ပုံဆရာက ပြင်ဦးလွင်ရောက်နေပြီတဲ့ အဲ့ဒါကြောင့်တဲ့..''

''အေး..ထွက်ခဲ့မယ် Hotelရှေ့ ဆုံကြမှာမလား..''

''ဟုတ်..အာ့ဆိုသွားနှင့်ပြီ...''