"ခြန္သာ"

ေဝယံအခန္းတခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ ျမင္လိုက္ရတဲ့ခြန္သာ့ရဲ့ပံုစံေၾကာင့္ မ်က္ရည္ပင္က်လာရသည္။နဂိုကအသားျဖဴတဲ့ၾကားက အခုဆိုေသြးမရိျွဖဴစုပ္ေနတဲ့ခႏၲာကိုဟ္ေလးကိုေဝယံအေျပးေပြ့လိုက္သည္။

"ခြန္သာ ဘာျဖစ္တာလဲ ဟမ္ ေသြးေတ က်စ္"

"ေဝယံ ဟင့္ အီးးဟီးး ငါ့ကိုကူညီးပါအံုး ဟင့္"

"ေတာက္စ္ ဒီလူ ေတာ္ေတာ္ယုတ္မာတာပဲ ငါသူ႔ကိုအဲ့ေလာက္ထိမထင္ထားဘူး"

"ဟင့္အီးး ဟီးးး"

"ငါ မင္းကို သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးမယ္ ငါဒီေန့ မင္းနဲ႔ အတူေနေပးမယ္"

"ဟင့္ ေက်းဇူးပါ ေဝယံရယ္ အီးး ငါ့မွာမင္းပဲရိွတယ္"

"ေတာ္ပီ မငိုပါနဲ႔ေတာ့ကေလးရယ္ ပင္ပန္းေနမွာ"

ေဝယံခြန္သာရဲ့ တစ္ကိုယ္လံုးကိုေရႏြေးေနြးေလးနဲ႔ေရဘက္တိုက္ပီး သူရဲ့ဒဏ္ရာေတကိုေဆးလိမ္းေပးေတာ့ နာလို႔ထင္ပါရဲ့ မ်က္ရည္ေတေတာင္က်တယ္။အဖ်ားကလဲႀကီးေတာ့ အိက်ႌထူထူဝတ္ေပးပီး ေဆးတိုက္ပီးအိပ္ခိုင္းေတာ့

"ေဝယံ ငါအိပ္လို႔မျဖစ္ဘူး ငါအလုပ္ေတရိွေသးတယ္"

"ခြန္သာ! မင္းဒီေလာက္ျဖစ္ေနတာ မင္းကိုယ္မင္းစိတ္ပူ!အဲ့လူတိရိစၧာန္ကို ခဏထားလိုက္စမ္းပါ!"

"ဟင့္ အီးး ဟီးး ငါေၾကာက္လို႔ပါ အီးး ဟီး"

"ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္ ငါမင္းကိုစိတ္ပူလို႔ေအာ္လိုက္မိတာပါ ေနာက္နစ္ခါ ငါမေအာ္ေတာ့ပါဘူးကြာ"

"အီးး ဟီးး ဟင့္"

"မငိုနဲ႔ေတာ့ ေခါင္းကိုက္မယ္ အိပ္ေတာ့ ငါမင္းအတြက္ေအာက္မွာဆန္ျပဳတ္သြားျပဳတ္လိုက္မယ္"

"ဟင့္"

ေဝယံခြန္သာ့ကိုၾကည့္ပီး အရမ္းသနားမိသည္။

"ငါမင္းကို ဘယ္လိုကူညီရမလဲကြာ ဒီေလာက္ျဖဴစင္တဲ့မင္းမွဒီလိုအျဖစ္ေတႀကံဳရတယ္လို႔"

ေဝယံလဲစဉ္းစားရင္းက်လာတဲ့မ်က္ရည္ေတကိုသုတ္ပီး ခြန္သာႏိုးရင္စားဖို႔အတြက္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲလာခဲ့လိုက္သည္။

My Baby's Father is not You (Complete)Where stories live. Discover now