yalancı

0.8

Herkese merhaba bu bugün yazdığım ikinci bölüm. Okunduğu pek söylenemez ama yazmak hoşuma gidiyor. O yüzden vazgeçmeyeceğim:) Okuyan birileri varsa iyi okumalar dilerim 🦋

~

Sumru: Çocukluğumu.

Sumru: En yakın arkadaşımı.

Sumru: Kahve gözlü çocuğu..

Batın okudukları karşısında dondu kaldı. Bir tepki veremedi. Bir an için acaba çok mu pot kırdım, yoksa benim kim olduğumu anladı mı diye düşündü. Ama genç kız kim olduğunu anlamış olsaydı bu kadar sessiz kalmazdı. Yine de tedbiri elden bırakmamak adına bundan sonra daha dikkatli olmaya çalışacaktı. Henüz daha çok erkendi. Eğer şu an kim olduğu anlaşılırsa bir çuval inciri berbat etmiş olurdu.

Sakinleşti ve hala genç kızın mesajına bir cevap vermediği aklına geldi. Tam bir şeyler yazacaktı ki saatin çok geç olduğunu fark etti. Genç kız çoktan uyumuş,rüya görmeye başlamıştır bile diye düşündü. Sonra burukça gülümsedi. Yıllar sonra onunla konuşmak anonim bile olsa çok güzeldi. Eskiden en yakınım dediği kişiye şimdi çok uzak olsa da bu bile onun için iyiydi.

Bilinmeyen numara olarak çok fazla yazmamaya çalışıyordu Batın. Birden çok fazla üzerine gidip her şeyi mahvetmekten korkuyordu. Ama onunla konuştukça da konuşası geliyordu.. Kolay değildi onun için. Yılların özlemi vardı üzerinde. Yine de bir şekilde kendini durdurmayı başarıyor ve yazmıyordu.

Saat gece yarısını çoktan geçmişti. Ama zaten uyku düzeni diye bir şey yoktu hayatında. Kalktı, kendine bir kahve yaptı. Sonra balkonuna geçti ve o da genç kız gibi anılara daldı...

Flashback

Küçük çocuk tam eğilip mumları üflemek üzereydi ki kelebeğinin sinirli sesini duydu
" Dilek tutsana aptal çocuk. Onu da mı ben söyleyeyim."

" Kızım çok ayıp arkadaşınla güzel konuşmalısın."

Küçük kız sıkıntıyla ofladı ve " Tamam,tamam bir daha demem anneciğim." dedi ve sonra kahve gözlü arkadaşına döndü ve sabırsızca konuştu " Dile artık sen de şu dileğini Ege. Hepimiz seni bekliyoruz pasta yemek için."

Küçük çocuk her doğum gününde aynı şeyi diliyordu. Sevdiklerinin mutlu olmasını.. Kendi doğum gününde bile dilek hakkını sevdikleri için kullanacak kadar güzel bir kalbe sahipti..

Küçük çocuk bu sefer bir değişiklik yapmayı istedi ve sabırsızca onu bekleyen kelebeğine döndü " Bu yıl dilek hakkımı sana verebilir miyim? Eminim en az benim kadar güzel bir şey dilersin zaten."

Küçük kız kocaman gülümsedi,çok heyecanlanmıştı ama sonra bunun haksızlık olduğunu düşündü. Doğum günü olan kendisi değildi ki. Dilek hakkını kahve gözlü çocuğun elinden alamazdı.

" Olmaz Ege bu senin doğum günün. Senin dilek hakkını kullanırsam haksızlık olur."

" Ama bunu ben istiyorum senden. Haksızlık falan olmaz."

Küçük kız kahve gözlü çocuk ona beklentiyle bakarken ne yapacağını şaşırmıştı. En sonunda aklına bir fikir geldi.