[napadaan lang. Nakakailang pala magkwento ng ganitong bagay. At nakaka-miss magsulat sa tagalog. Kung gusto niyo nga pala basahin yung Gruvia fanfic na I’m dating my cold professor at Meaningless. Go lang. At pinaplano ko sana na gumawa ng English version nito kaso plano lang ‘yon. Hahaha]
“Where are you?” Tanong ko kay Gray sa kabilang linya. Nandito ako sa sala at nanonood ng re-runs ng Gravity Falls.
“Kakatapos lang ng rehersals, Juvia. I’ll be home soon.” Sagot niya gamit ang namamaos ngunit malambing na boses. Bigla ko tuloy siyang na-miss. Pero okay lang naman, pwede namang mamaya. “Hey,”
“Yes?”
“Do you want me to come home? May ipapabili ka pa? Anong gusto mo?” Sunod sunod niyang tanong. Natawa ako sa kanya. Lately, ganyan siya. Palaging magtatanong kung may gusto ba daw ako.
Natapos na sa wakas ang first three months ng pagbubuntis ko. Mahirap. Lagi akong nasusuka at nahihilo. I couldn’t leave out of the bed. Kahit tubig, naisusuka ko. And Gray has always been so worried. Minsan ay dinala niya pa ako sa ospital dahil halos buong araw ata ako nagsuka. Gladly, the doctor gave us meds.
Ngayon, 4 months na ang tyan ko. Sunod sunod na din ang cravings ko. Not only for food but for him, also. At ang asawa kong yun, hilig na hilig niya rin ang bagay na yon. Napangisi ako sa mga iniisip ko. Ugh, I suddenly miss him so much.
“Juvia, you still there? Please, answer me. Okay ka lang ba? Nahihilo ka ba? I’ll go ahead soon.” Sabi niya. Dinig na dinig ko ang pagmumura niya. Malamang nag-aalala na naman yun ng husto.
“No, Gray! I’m fine. Wag kang mag-panic.” Sabi ko na natatawa.
“Really?” He asked.
“Yes, really. I just miss you.” I answered. I heard him sigh. I could imagine him smiling.
“I miss you too. I’ll be home soon. Dadaan lang ako sa opisina to check some things. I’ll give your cravings soon.”
Napangiti ako sa sinabi niya. “Saulo mo na ang cravings ko?”
“Yes, my wife. It’s always me you’re craving for, right?”
Tumawa ako sa sinabi niya. “You’re crazy. I crave for food, you know.” Mukha akong tangang teenager na kinikilig dito pero ‘di bale na, sobrang kakiligan ko talaga dito sa asawa ko.
“And I always crave for you, my wife.” Pabulong at mapang-akit niyang sabi. Napapikit ako sa sinabi niya. Ugh, he shouldn’t do that. Baka mamaya pauwiin ko na siya agad agad at hindi na siya makadaan sa opisina niya. “Lagi nga kitang iniisip. Sa tingin ko nga ako yung naglilihi sa’tin kasi palaging ikaw ang hinahanap ko.”
Natawa at kinilig lalo ako sa sinabi niya. Damn it. He was just so hot and sweet. Kinagat ko labi ko. I want him to go home.
“I always wanted your lips. I want to bite it. And I’d like that legs so much-” lalo akong napapikit sa mga sinasabi niya. Gray!
“Gray!” pinutol ko siya sa pagsasalita.
“Yes, my wife?” Malambing niyang sabi.
“Come home.” Malumanay kong sagot at dinagdagan ito ng, “Now.”Ramdam na ramdam ko ang pagngisi niya kahit na kausap ko lang siya sa cellphone.
“Dude, uwi na ‘ko.” Dinig kong paalam niya kila Natsu.
“Huh? Tapos na ba tayo? Break time lang ah.” Dinig kong sabi ni Natsu.
“Gray!” Sigaw ko sa kanya sa phone. Hindi pa pala sila natatapos sa rehersals. I think I could manage this later. Kailangan nilang mag-practice. Malapit na kasi ulit silang mag-record ng bagong album nila. They needed preparation.
BINABASA MO ANG
Not His Fangirl Anymore (GrUvia FanFic)
Fanfiction[DISCLAIMER: This is a Gruvia (Gray and Juvia) Fan fiction. All credits for the characters of Fairy Tail is honorably for Hiro Mashima, the creator of Fairy Tail. I DO NOT OWN GRAY AND JUVIA. I DO NOT OWN FAIRY TAIL.]
