𝐈𝐍𝐒𝐈𝐃𝐈𝐎𝐔𝐒

𝟑

[𝐙𝐚𝐰𝐠𝐲𝐢]

"JongIn ေရငါတို႔ေတာ့ျပသနာ တတ္ၿပီ .!"

Sehun JongIn ရဲ့ အလုပ္ခန္းထဲကို အေလာတႀကီးေျပးဝင္ကာ မ်က္ႏွာအမူအရာကလဲ  တစ္ခုခု ေပ်ာက္တဲ့အေနအထား ။
အေရးတႀကီးသုတ္ျပာ ဝင္လာတဲ့ Sehun ကိုျမင္ေတာ့ ကြန္ပ်ူတာ ခလုတ္ေပၚမွာ ေျပးလႊားေနတဲ့  လက္ေခ်ာင္း တုတ္တုတ္ တို႔က  ရပ္တန႔္ကာ ခ်စ္ရသူကိုေမာ့ၾကၫ့္မိသည္။
ထိုင္ေနရာမွထကာ  ခ်စ္ရသူထံ   အျမန္သြားရသည္။  ပခံုးႏွစ္ဖက္ကို အသာကိုင္ကာ

"ဘာျဖစ္လာတာလဲ Hun"

" ဦးေလး...ဦးေလးေပ်ာက္သြားၿပီ ..! ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ဟင့္...ဟင့္"

"ေတြ့မွာပါကြာ လာကိုယ္တို႔တူတူရွာၾကမယ္"

အိမ္ၿခံဝန္းမွာ အရမ္းႀကီးမက်ယ္လို႔ ေက်းဇူးတင္ရမည္။ မဟုတ္ရင္ ရွာရလြယ္မည္မဟုတ္
အိမ္အေပၚထပ္ေအာက္ထပ္  ၿခံထဲ ေနရာနံ႔ေနၿပီျဖစိေသာ္လည္း  မေတြ့ေပ ။ အရိပ္အေယာင္ ေတာင္ မေတြ့ေတာ့ေပ

"ငါထင္တာ မဟုတ္ပါေစနဲ႔"

တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကာ JongIn က အရင္ေခါင္းၿငိမ့္ျပေတာ့ ေနာက္တစ္ေယာက္ကပါ ၿငိမ့္ျပသည္။ 
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႔အေတြးက  အိမ္ႀကီးဆီသို႔ သြားၾကၫ့္ရန္ျဖစ္သည္။  အေၾကာင္းမွာ Sehun ရဲ့ဦးေလးသည္ ထို အိမ္မွလြဲလို႔ က်န္တဲ့ေနရာသို႔မသြားတတ္။  Sehun နဲ႔ JongIn တို႔၏ ေျခလွမ္းသည္ အိမ္ႀကီးဆီသို႔ဦးတည္လိုက္သည္။

༒༒༒༒ɪɴꜱɪᴅɪᴏᴜꜱ༒༒༒༒

Chan တစ္ေယာက္ကေတာ့ေလ သူက အလုပ္သြားေတာ့ ကိုယ္က တစိေယာက္တည္းက်နမခဲ့ ။ တကယ္  အလုပ္လုပ္ခ်င္ပါတယ္ဆိုေတာ့ ေပးမလုပ္ ပင္ပန္းတယ္ ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္နဲ႔။ တစ္အိမ္လံုးမွာ တစ္ေယာက္တည္း ပ်င္းလိုက္တာ အေဖာ္ေလးတစ္ေယာကိေလာက္ရိွရင္ေကာင္းမယ္ ။
ဗိုက္ကလဲ ဆာလာၿပီ ။ အေဒၚႀကီးတို႔ဆီ သြားပူဆာလိုက္အံုးမယ္။

" အေဒၚ.. ကြၽန္ေတာ္ဗိုက္ဆာလို႔  အဲ့ဒါ ထမင္းစားခ်ိန္လဲ မေရာက္ေသးေတာ့ ေပါင္မုန႔္ၾကက္ဥေၾကာ္နဲ႔ ေကာ္ဖီ ေလးလုပ္ေပးပါလား"

"ဟုတ္ကဲ့ အကိုေလး"

စားခ်င္တာေျပာၿပီး စားပြဲေပၚထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္သည္ အေဒၚႀကီးက စားစရာ ရေတာ့ လာခ်ေပးၿပီး သူလုပ္စရာရိွတာ ဆက္လုပ္ေနသည္။
ေခါင္းမ‌ေဖာ္တမ္းစားၿပီးမွ ပန္းကန္ေဆးၿပီး အေပၚကို ျပန္တက္မည္အလုပ္ တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ့ေခၚသံကို ၾကားလိုက္သည္။