Napalingon na lang ako ng may biglang nag abot ng panyo sa akin.
“Hi, mukhang kailangan mo 'to.” he said while smiling at me.
Nag aalinlangan 'man akong kunin ngunit dahil nararamdaman ko na naman ang nagbabad'yang luha ay agad ko na itong tinanggap. Pagkatapos kong punasan ang aking luha ay agad naman ako ditong tumingin.
“ Maraming salamat ” I said, naramdaman ko namang umupo s'ya sa tabi ko.
“ Hi, would you mind if I ask, why are you crying? ”
“ I got failed, I failed again ” and then guess what nagsituluan na naman ang mga luha ko.
“ Shhh, Sabi nga nila diba, the stranger never judge you, depende na nga lang kung judgemental at chismosa ang kausap mo ” napatawa naman ako bigla.
“ Oh ayan, ang ganda mo kapag nakangiti ka, so stop crying. ” And then he tapped my shoulder.
“ Thankyouu. ” 'yon na lang ang nasabi ko.
“ You're welcome, gorgeous. Smile. ” he said at tsaka tumayo na s'ya at umalis. I don't know why pero nakahabol lang ako sa kan'ya ng tingin hanggang sa mawala na ang imahe n'ya, and then I realized, hindi ko pala naisauli 'yong panyo n'ya.
YOU ARE READING
Handkerchief ( ongoing )
RomanceHendrix is a business man with the good attitude towards his staff's and Hellfeira is great in designs - any kind of -, these two is well grown as a man and woman. Many years had past and still the love was there. Magkakaro'n pa kaya nang pagkakata...
