cigarettes & feelings || kurotsuki

1

Sweater Weather
~
Güneş henüz yeni yeni kendini belli ediyordu ve saat yedi civarıydı. Dirseklerimi soğuk balkon demirlerine yaslamış, binanın altından geçen caddeyi izliyordum. Belki de küçük bir şehirden geldiğimdendir; bu saatte şehrin bu denli huzursuz olması şoke ediciydi. Kornalar çalınıyor, kahkalar yükseliyor ve insanlar oradan oraya koşturuyordu.

Şehrin tüm bu gürültüsü bir anlığına benim yaşadığım kargaşanın ne kadar basit olduğunu düşünmeme sebep oldu. Henüz bu şehirde yeniydik ve yaşantımı düzene sokmayı becerebilecek miyim bilmiyordum. Herkes farklı acılar, farklı mutluluklar yaşıyordu. Farklı kişilere aşık oluyor, farklı hedefler belirliyor, farklı bir çaba gösteriyorlardı. Herkes farklı görünüyordu ve herkes farklı hissedip düşünüyordu. Herkes özeldi ve tam da bu yüzden herkes sıradandı.

Oysa şuan tam tepelerinden baktığım insanlar karınca sürüsünden farksızdı.

Üniversitedeki ilk dersime yaklaşık iki saat kadar vardı. Bokuto henüz uyuyordu ve onun aksine ben tüm geceyi uykusuz geçirmiş, heyecandan bir dakika bile gözümü kapatamamıştım. Sonuçta başarmıştım. Lisenin ilk yılından beri istediğim üniversitenin kimya bölümünde, istediğim arkadaşımla beraberdim.

Derin bir nefes alıp başımı geriye attığım sırada sol tarafımdan bir gıcırtı sesi geldiğinden gözlerimi kontrolsüzce o tarafa çevirdim. Yan balkonun kapısı yavaşça açılmış ve daha geçen hafta gördüğüm sarışın genç, üst bedeni çıplak bir şekilde dışarı çıkmıştı. Altında ki gri eşofman her an düşebilecekmiş gibi duruyordu ve saçları darmadağındı. Kollarını önce havaya kaldırarak esnemiş ve hemen ardından benim yaptığım gibi balkon demirlerine yaslamıştı. Parmakları bir süre ceplerinde gezindi. Gözleri henüz tam olarak açılmamış ve gözlüğü öne doğru kaymıştı.

Sonunda parmaklarının arasında tuttuğu bir dal sigarayı ve çakmağı çıkararak bitkince dudaklarının arasına yerleştirdi.  Boşta kalan eliyle sigaranın etrafına bir cephe yerleştirdiği sırada bakışlarımdan rahatsız olmuş olacak ki irisleri uyuşukça bana dönmüş ve kaşlarını havalandırıp alelacele çakmağı çakmıştı.

Bir nefes alıp dumanın dudaklarından kaçmasına izin verirken boğuk fakat elinden geldiği kadar yüksek bir sesle konuştu.

"Günaydın."

Bana döndüğünden şimdi onu daha net bir şekilde görebiliyordum. Kirpiklerine kadar sarışındı ve benimkine kıyasla daha zayıf lakin daha uzun bir vücudu vardı. Başımı hafifçe öne eğerek "Günaydın." Dedim.

Kısa bir süre yüzümü süzdükten sonra tebessüm etti. "Affedersin, adın..."

"Kuroo." cümlesini tamamladığımda gülmüş ve anlıyorum imasıyla gözlerini kaçırmıştı. Yüzüklerle dolu parmaklarının arasında tuttuğu sigaranın külleri o fark etmeden uçuşuyordu. "Tsukishima. Öğrencisin değil mi? Yaşıtlarımın olması güzel. Apartmandaki tüm o yaşlılarla yaşamak bir işkence." Söylediklerine gülüp saçlarımı karıştırdım. Bizim pislikten yeni arınmış, -bir mavi üçlü koltuk dışında- bomboş olan balkonumuzun tam tersi olarak onun balkonu göz alıcıydı.

Tam ortada beyaz yuvarlak bir masa ve karşılıklı olarak iki sandalye vardı. Balkon demirlerinin dış kısmına farklı renklerde vazolar ve içlerinde farklı renklerde çiçekler vardı. En köşede mini bir buzdolabı bulunuyordu.

"Ne okuyorsun, Tsukishima?" Sanki bir anlığına hangi bölümde olduğunu unutmuş gibi kaşlarını çattı. Sigarasını dudaklarının arasından alıp ağzını yanıtlamak için araladığı sırada evinin için tiz bir kadın sesi yükseldi.

"Kei! Neredesin?"

Hâlâ elinde yanan dalı beyaz masanın üzerinde ki kül tablasına basmış ve elini havaya kaldırıp gözlerini kısarak gülümsemişti. "Tıp. Buna bakmam gerek. Daha sonra görüşürüz."

Kadın sesi tekrar yükseldiğinde iç çekip içeriye doğru ilerledi. "Geliyorum!" Ben başımı onaylar anlamda sallarken balkonun kapısı çoktan kapanmıştı. Bu hem evine verdiği özeni hem de yarı çıplak balkona çıkmasını açıklıyordu işte.

•••