You Changed Me

Chapter 9

"Hey Love!" I said.

Pero bigla niya akong hinila papunta sa -- I think office niya.

Humarap siya saakin, wearing his poker face.

"What are you doing here Bea?" Tanong niya sa malamig na tono habang prenting naka-upo sa swivel chair niya.

"Uhm.....do you have anything to do today? Date tayo?" Naka-ngiting ani ko.

"Look Bea I don't wish to be rude or anything but I've got a lot of stuff to do" Giit niya at nag-lakad papunta sa pintuan.

No no no no I don't want to fail myself anymore think Bea think.

Dumaing ako at umaktong masakit ang ulo.

"Ken help m-masakit ang ulo ko" Ani ko na parang nang-hihina.

Naramdaman kong may umalalay saakin -- si Ken.

Yes! Success!

Hmm madali lang pala siyang pasunurin as much as I hate to do this I'll make Ken fall for me.

'I will not fail you this time dad' Ani ko sa aking isipan.

Inalalayan ako ni Ken papunta sa sofa na nasa right corner ng opisina niya.

"Wait here, I'll go get medicine outside" Ani niya sa walang emosiyong boses.

Think what to do Bea.

Tama! An idea popped into my mind.

Tatayo na sana siya ng hilahin ko siya.

"Don't leave me, please" Sambit ko at unti-unting nilapit ang mukha ko sakanya.

Oo, hahalikan ko siya. Sure akong hindi siya tatanggi.

Pero bago pa mag-lapat ang labi ko sakanya pilit niya akong nilalayo. Lalo na ang mukha ko.

"Bea mabilis lang ako kukuha lang ako ng gamot"

Tss. Hindi ako tanga alam kong dinadahilan niya lang 'yon para makatakas saakin.

"Hindi ba pwedeng ipasuyo mo nalang"

Ayoko na sagad na ang pasensya ko.

Ken's POV

I was approaching the door nang marinig ko si Bea na dumaing, kaya pumihit ako paharap sakanya.

"Ken help m-masakit ang ulo ko" Usal niya ba parang nang-hihina.

Nilapitan ko si Bea at tinulungan siyang maka-upo sa sofa na nasa right corner ng opisina ko. Ngayon lang to.

"Wait here I'll go get medicine outside"

Tatayo na sana ako nang hilahin niya ako paupo.

"Don't leave me, please" Sabi niya at unti-unting lamapit saakin.

Bigla kong na-alala ang pinagsaluhang halik namin ni Rita.

Bakit ganon ang nararamdaman ko, bakit feeling ko nangangaliwa ako kay Rita. Argh!

Kaya hinawakan ko ang balikat niya at pilit ko siyang inilayo saakin, lalo na ang mukha niya.

"Bea mabilis lang ako kukuha lang ako ng gamot"

"Hindi ba pwedeng ipasuyo mo nalang" Usal niya sa maarteng tono.

Ito ang dahilan kung bakit ayaw ko sakanya.

"Bea mabilis nga lang ako, hintayin mo nalang ako" Ungos ko at tumayo para lumabas.

Actually hindi ako kukuha ng gamot. Tatakasan ko siya, una dahil wala akong pake sakanya, pangalawa wala talaga akong pake sakanya, pangatlo wala talaga akong kahit isang katiting na pake sakanya.

Nauubusan na ako ng pasensya.

Medjo malapit na ako sa elevator ng marinig ko ang matinis at maarteng boses ni Bea.

"Ken wait!" Aniya kaya hinarap ko siya para magdahilan pero --

Inisa niya ang hakbang ang distansiya sa pagitan naming dalawa at.

Hinalikan niya ako.

I froze.

Nabalik ako sa ulirat nang may marinig akong kutsarang nahulog sa sahig doon palang humiwalay ang labi ni Bea sa labi ko.

Mag-sasalita na sana ako para sumbatan si Bea sa pag-halik saakin nang.

Makita ko si.....wait.....Rita?

Hindi ako pwedeng mag-kamali si Rita 'yon, no no no sana hindi niya nakita.

Wala na akong pake sa mga bulungan ng mga tao sa loob basta nalang akong tumakbo patungong elevator para habulin si Rita.

Hindi ako tanga para hindi malaman kung bakit ko kailangan mag-explain sakanya, aaminin ko na.

I like her.

Bumukas na ang pinto ng elevator pero hindi ko na naabutan si Rita sa labas ng resto.

I headed to my car and drove to Rita's condo. Sana nandun siya.

Nakarating ako sa building ng condo ni Rita, ngayon I'm on my way to her condo unit.

Pinindot ko ang doorbell ng condo unit niya sana naman nandito siya.

A/N: So here na, ate Ehrin mag-UD kana lodibabes. <//3❤🙂

Arigatou Gozaimasu!❤

- y u m i

＼（○＾ω＾○）／