Ice rose KNY fanfic

2

Przepraszam, że nic nie dodawałam. Tą książkę zaczęłam pisać na spontanie i nie pomyślałam jak chce ją napisać przemyślałam to trochę więc ten rozdział będzie inny niż 1.

PS. Dopiero teraz wiem jak trudno jest pisać długie rozdziały więc będą one krótkie takie jak ten.

"Od kogo nauczyłaś się oddechu?" pyta zszokowana Shinobu
"Nauczyłam się z książki, którą znalazłam, ale niestety już jej nie mam" Powiedziała uśmiechnięta Miyuki podchodząc do filarów. 

"Jesteś taka słodka" krzyczy Mitsuri ściskając ją "Mitsuri udusisz ją" zaniepokoiła się Shinobu, nowy filar wyglądał na drobną była o kilka centymetrów niższa od Muichiro (nie wiem do końca jaką wysokość jej dać więc jak macie uwagi to napiszcie)

"Wszystko jest dobrze" uspokoiła Miyuki, gdy Mitsuri  uwalnia ją z uścisku "Chcesz pójść do miasteczka?" Z proponowała pełna nadzieji Mitsuri
" Chętnie pójdę. Chciałabyś pokazać mi jakąś restauracje? " odpowiedziała
"TAKKK" krzyknęła podekscytowany filar miłości "A wiesz znam tak dobrą restauracje nawet znam właściciela....

Time skip

Gdy spacerowały po drogach pomiędzy domami i sklepami.

Mitsuri pokazywała i jej ulubione jak i innych opowiadała o każdym filarze nawet o Shinobu mimo, że była ona za nimi. Usiadłyśmy przy stole w jednej z restauracji.  Zamówiłyśmy jedzenie, gdy na nie czekałyśmy

Mitsuri powiedziała "Musisz odwiedzić nasze posiadłości, Shinobu ma klinikę i jestem też piękny ogród z motylami". "Bardzo chętnie odwiedzę posiadłość twoją i Shinobu. Chciałabym was zaprosić też do swojego domu." odpowiedziała uśmiechnięta.

Ciągle się uśmiecha przypomina mi Kanae, może ją znała lub moja siostra ją uczyła, ale dlaczego to ukrywa? 
"Robi się już ciemno, muszę wracać, by podlać kwiaty. Miło spędziłam czas, dziękuje" powiedziała Miyuki będąc w lekkim ukłonie.
Co raz słabiej było widać w  nocy ale filary wydawały się tego nie zauważać.

Jej złote oczy powędrowały w prawą stronę. "Zabije tylko tamtego demona i wracam  do domu. Dobranoc"  Szybko wskoczyła na dach i pobiegła w kierunki lasu, który widziały na za budynkami.

Miyuki
Szybko pobiegłam w kierunku aury, która na pewno należy do demona. Zauważyłam go, był niski i miał otaczającą go skrupe wyglądała jak z drewna. Jednym płynnym ruchem odcięłam mu głowę.

Pov. 3
Miyuki spojrzała na pozostałości po demonie przez sekundę jej były puste bez emocji i współczucia do demona lecz po tej sekundzie uśmiechnęła się ze smutkiem i popatrzyła na trupa ze współczuciem. Wskoczyła na gałąź i zaczęła przeskakiwać pomiędzy nimi w stronę swojej posiadłości.