~Ο Πρώην κολλητός μου~

55 κεφάλαιο

Μ: ναι μόλις τώρα έφτασα... Ελεος γιατί να της πω εγώ αυτό το πράγμα?... Δεν θα σε συγχωρέσω ποτέ....

Μιλούσε ψιθυριστά αλλά μπορούσα να ακούσω τι έλεγε.. Έκλεισε το τηλέφωνο και με κοίταξε με ένα χαμόγελο..

Μ: λοιπόν. Τι να φάμε πρώτα?

Ν: τα σουβλάκια..

Αφού φάγαμε τα σουβλάκια τώρα τρώμε την πίτσα και μιλάμε για διάφορα θέματα..

Μ: Νεφέλη να σε ρωτήσω κάτι?

Ν: βεβαίως..

Μ: πειράζει να έρθουν μαζί μας ο Θοδωρής και ο Χρήστος..

Ν: ναι δεν έχω κανένα πρόβλημα αν έρθουν τα αγόρια σας.
Είπα χαλαρά..

Μ: και ο Άλεξ..

Από το στόμα μου πετάγεται η μπουκιά πίτσας που έβαλα στο στόμα μου και άρχισα να βήχω.. ήρθε γρήγορα πάνω μου και άρχισε να με χτυπά στην πλάτη..

Ν: είσαι ηλίθια?? Φυσικά και δεν έρθει αυτός..
Είπα με δυσκολία.

Ααα γι'αυτό έφερε φαγητό. Έχουν μάθει πλέον όλοι τις αδυναμίες μου..

Μ: τιιι?? Τζάμπα χάλασα τα λεφτά μου για να φας όλα αυτά.. θα έρθει..

Ν: να σου θυμίσω δικό μου είναι το εξοχικό...

Μ: έλα βρε Νεφέλη...

Ν: είπα όχι. Πάει και τελείωσε...

Μ: καλά.

Φώναξε και έφυγε από το σπίτι...

Δεν πάμε καθόλου καλά που θα κάνω διακοπές με αυτό το τέρας.. Τόσους μήνες έκανε σαν να μην υπάρχω και όταν χωρίσαμε ούτε καν με άφησε να του εξηγήσω. Ειναι ένας μαλακας...

Έτρεξα γρήγορα στην κουζίνα και συγκεκριμένα στο ψυγείο. Πήρα στα χέρια μου το οικογενειακό παγωτό και ένα κουτάλι και πήγα στο σαλόνι να δω κάποια ταινία στην τηλεόραση...

Κατά την διάρκεια της ταινίας σκεφτόμουν όλα αυτά που είχαν συμβεί το προηγούμενο καλοκαίρι με τον Άλεξ στην Σαντορίνη. Σίγουρα θα ήταν πολύ άβολο αν τελικά επέτρεπα στα παιδιά να τον φέρουν.
Φέτος θέλω να περάσω ένα ήρεμο καλοκαίρι. Οι εντάσεις είναι το τελευταίο πράγμα που θέλω.

The next day

Αφού αποχαιρέτησα τους γονείς μου τώρα βρίσκομαι έξω από το πλοίο και περιμένω τα παιδιά για να μπούμε μαζί μέσα.
Μέσα στον πολύ κόσμο διέκρινα την Μαριάννα και την Ραφαελα. Έκανα αμέσως νόημα για να έρθουν σε εμένα..