တနလာၤေန႔ရဲ႕ေနျခည္ႏုႏုေထြးေထြးကကၽြန္႔ေတာ့္မ်က္ႏွာေပၚပက္
ျဖန္းလို႔ကၽြန္ေတာ္အိပ္ရာထက္ကႏိုးထလိုက္တယ္။
အလုပ္သြားရမည္ဆိုတဲ့အသိကကၽြန္ေတာ့္ကိုဓားထက္ထက္နဲ႔ထိုးဆြေနတယ္
Companyရဲ႕တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာကေနရုတ္တရပ္ထြက္ေပၚလာမယ့္Ohsehunကိုကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္ရြံ႕မိတယ္
Arnyii ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုမခ်စ္လို႔မုန္းတီးလို႔မဟုတ္
ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုခ်စ္ခဲ့တယ္ ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားႏွစ္လံုးနဲ႔ေဖာ္ျပလို႔မရႏိုင္ေအာင္
ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုခ်စ္တယ္
လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ပိုင္းေတြမွာကၽြန္ေတာ္ေတာက္ေလၽွာက္ oh sehunကိုရူးသြပ္စြာသတိရေနခဲ့မိတယ္
အျမဲတမ္းကိုေတြ႕ခ်င္ေနခဲ့မိတယ္
ဒါေပမဲ့...
သူ....သူ...
ကၽြန္ေတာ့္ကို...
Arnyii...ခ်စ္တယ္ဆိုတာေတြဟိုးအတိတ္မွာက်န္ခဲ့ၿပီ
Oh sehun ငါ...ငါ နင့္ကိုမုန္းတယ္
ကၽြန္ေတာ္စာၾကည့္ခံုမွာထိုင္ၿပီးစာရြက္နဲ႔ေဘာပင္ယူၿပီး
ခပ္သြက္သြက္ေလးတစ္ခုခုကိုခ်ေရးလိုက္တယ္
/@^@^^@&@&#$@/@^#&×&*@*@(@
^#&@&@*@*+*!(!(+&#&#&&#^#
"အလုပ္ထြက္စာ"Donghae hyungရဲ႕အံ့အားသင့္စြာထြက္ေပၚလာတဲ့ေမးခြန္းေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္hyungကိုအစြန္းဆံုျပန္ျပံဳးျပလိုက္မိတယ္
Donghae:အကယ္၍မ်ား
luhan:arnyii hyung ကၽြန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္ၿပီးၿပီ
ကၽြန္ေတာ္အခုတေလာတစ္ရက္မွ
အလုပ္မနားခဲ့သေလာက္အခုတဝႀကီးအနားယူပစ္မယ္
ခရီးေတြထြက္မယ္။
ကၽြန္ေတာ္လက္ႏွစ္ဖက္ကိုဆန္႔တန္း
တကယ္ကိုလိုလိုလားလားပံုစံနဲ႔ႏွစ္လိုဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ေျပာလိုက္တယ္။ကၽြန္ေတာ္ကသာျပံဳးေနေပမယ့္ donghae hyung ရဲ႕
