odpowiedź:
''zaczynam działać''
anonim:
''brawo Niall. jestem dumna''
odpowiedź:
''pomożesz mi prawda?''
anonim:
''of course''
.
.
.
Niepewnym krokiem pokonywał, dzielącą go odległość od szafki Victori.
Miał w zamiarach podarować, jej coś i jednocześnie zabawić się w Anonima, którego też sam ma.
Sądził, że jeśli Anonim jemu pomógł, to z jego ukochaną też to się stanie. Ratować. To chciał uczynić, swojej księżniczce.
Doskwierało mu wrażenie, że jego rówieśnicy, też chodzący po korytarzu, przyglądają mu się. Jednak tak nie było, bo nikt nie zwracał na takiego kogoś jak on uwagi.
Gdy był już przy niebiesko-metalowej szafce, ostatni raz się rozejrzał i wrzucił szybko liścik, uciekając sekundę potem.
W tym samym czasie, Victoria- brunetka o niebieskich oczach która urzekła Horana, żegnała się z koleżankami machnięciem ręki, naciągając potem rękawy swetra by ukryć jej problem na rękach, by nikt nie zobaczył i zainteresował.
Była radosną nastolatką, ale w głębi była złamana i pozbawiona tego szczęścia.
anonim:
''najszczęśliwsi ludzie, są najbardziej złamani''
odpowiedź:
''to z jakiegoś fanfika''
anonim:
''być może''
''ale jakie trafne''
Otworzyła szafkę, a przed oczami mignęła jej zielona karteczka, leżąca już na ziemi.
Marszcząc brwi, kucnęła podnosząc ją i równocześnie otwierając.
Nie rób tego aniołku...
Anonim :)
Mimowolnie uśmiechnęła się, widząc taki liścik zakończony radosną emoi.
Rozejrzała się na około, ale nie zauważyła nikogo na pustym korytarzu, prócz niej.
No właśnie. Nie zauważyła schowanego na samym końcu szafek Nialla, który przyglądał się jej reakcji.
Wiedział, że zrobił dobrze gdy zobaczył jak przykłada liścik do serca i odchodzi nadal się uśmiechając.
anonim:
''bardzo ci na niej zależy''
odpowiedź:
''bo ją kocham''
No heey. Podoba wam się?
Od czasu do czasu będą się pojawiać takie rozdziały w których jest akcja...jeśli będę mieć pomysł oczywiście.
