I was in my second year of college and my friends and I have this place where we would meet up. We loved hanging out at this arcade after class.
.
.
.
Mahilig kami maglaro ng games like pachinko, shooting games, racing games, Tekken pati yung hoop shooting. Karamihan sa min ay mga babae kaya hindi kami gaanong magaling sa mga laro and all we do is have fun, magkaroon man kami ng kasamang lalaki, it's either boyfriend sya ng isa sa amin or he's gay.
.
.
.
Minsan naman pag trip talaga naming mag-let loose, kumakanta kami sa videoke sa arcade na may stage at mapapanood ka ng ilang mga taong nasa arcade din na yun. Matagal din bago nila ako napilit na kumanta sa harap ng maraming tao, pero matapos ang mahabang pakiusapan, napilitan na din akong samahan si Claire sa stage at kumanta kasabay sya.
.
.
.
There's a danger in loving somebody too much and it's sad when you know it's your heart you can't trust ~
.
.
.
Feel na feel pa naming dalawa ang pagkanta ng Sometimes Love Just Ain't Enough nang may nakita akong lalaking nakatayo sa di kalayuan at ramdam kong nakatingin sya sa akin.
.
.
.
Hindi ko masyadong mabanaag kung ano ang itsura ng lalaking yun dahil nakatutok sa amin ang spot light sa stage pero I can say that from his silhouette, he's one hell of a hot guy.
.
.
.
Nang matapos ang kanta ay bumaba na kami ni Claire sa stage at umupo katabi ang mga kasama naming kaklase at mga kaibigan.
.
.
.
"Wow, Liana! Magaling ka palang kumanta? Takte ka. Pahiya-hiya ka pang nalalaman eh maganda pa boses mo sa min. Nakakainggit ka," sabi ng isa sa mga kasama namin. Hindi ko na matandaan kung sino sya dahil nakatuon ang pansin ko sa paghahanap sa lalaking nakita ko kanina.
.
.
.
Ilang minuto din akong nagpalinga-linga sa paligid pero I can't see a single sign that he's still around.
.
.
.
Umuwi na siguro. Pinanood lang siguro kami.
.
.
.
After ng turn sa pagkanta ng mga kasama namin ay nagkayayaan na kaming magsiuwi. Wala pa din sya.
.
.
.
Di ko alam kung bakit ako nakaramdam ng lungkot ng pagkakataon na yun pero pilit kong inalis sa isip ko yung kung ano mang bumabagabag sa amin.
.
.
.
Pababa na kami ng hagdan nang biglang . . .
