Daddy 2: Darker (BXB) (SPG)

Chapter 1

Note:
Since puro POV ni Paulo sa story na ito, sisimulan natin ang lahat sa past niya. Sana di kayo malito, sa ilang first chapter nitong Daddy 2 ay more on past/nakaraan ni Paulo.

***

CHAPTER 1
PAULO's DARK PAST

Paulo's POV

"Pa?" Agad akong nagising ng maramdaman kong may humihimas ng hita ko. Kapag dito pa naman sa bahay ay sanay akong hindi nagsu-suot ng damit kapag natutulog at tanging boxer lang dahil mas comfortable sa pakiramdam.

"SSSSHHHH!" Pagpapatahimik ni Papa habang nakahawak ng mahigpit sa kamay ko. Unti-unti akong nanginig at hindi ko na naman mapigilan ang sarili ko na matakot at maiyak dahil alam ko na kung saan ito patungo.

Himas-himas na ngayon ni Papa ang pang-upo ko. Ramdam na ramdam ko na rin ang kahabaan niya na binubunggo niya sa hita ko, nakadapa kasi ako ngayon sa kama.

"Wag kana pumalag, anak," parang demonyo nitong sabi sa akin saka ako hinalikan sa tenga na dahilan ng pagtulo na ng luha ko nang tuluyan. "Miss na miss ko na ang butas mo, please, let me take you again."

"Please, Pa, wag po," pakiusap ko pero mas humigpit ang hawak ni Papa sa kamay ko saka pwersahan binaba ang suot kong boxer short.

Agad akong nagpumiglas para makawala pero dinagan niya ang katawan niya sa akin kaya wala akong laban sa laki ng katawan ni Papa. Mas humigpit ang hawak niya sa kamay ko saka ako sinabunutan at dinilaan ang aking leeg at tenga saka mala-demonyong bumulong sa akin.

"Mas lalo kang masasaktan kapag nagmatigas kapa, Paulo," parang baliw na sabi nito saka ngumiti, "hanggat hindi kita naangkin ngayong gabi, hindi kita titigilan at alam mo kung anong parusa once na nagmatigas kapa," huling sabi nito saka sinira ang boxer na suot ko.

Hindi na ako nakagalaw at tanging kagat na lang sa labi ang nagawa ko at pag-iyak dahil sa takot, panginginig at pananakit ni Papa sa akin. Hindi ko na binalak pang pumalag dahil kapag ginawa ko iyon, siguradong mapupuno ako ng pasa sa katawan, hindi ako makakalakad ng ilang araw dahil dadalhin niya ako sa Red room kung saan papahirapan ka bago ka titirahin. Pain before pleasure, ika-nga nila.

Hinayaan ko na lamang si Papa na babuyin, lapastangin ang pagkatao ko dahil wala rin ako magagawa. Hindi ako pwedi magsumbong kay Mama dahil ayokong siya ang makaranas ng nararansan ko ngayon.

Araw-araw kong ini-inda ang sakit, pandidiri at pagkamuhi sa pagkatao ko dahil sa ginagawa ng aking ama. Simula ng tumuntong ang edad ko sa kinse (15) ginawa na niya ito. Si Kuya Roman sana ang makakaranas nito kundi lang ito kinuha ng nakakatandang kapatid ni Papa na si Tito Nathan. Dahil sa pagkawala ni Kuya Roman, ako ang sumalo ng responsibilidad niya.

Araw-araw akong umiiyak, gabi-gabi akong wala sa sarili, naglalakad na parang walang buhay pero kapag kasama ang tropa, ngingiti na lamang akong parang walang problema. Wala naman akong pweding pagsabihan at pagkwentuhan nito, bukod sa nakakahiya, nakakamuhi, hindi ito kapani-paniwala sa panahon ngayon at baka mapatay pa ako ni Papa.

Taong 1989 Enero 23, ang unang subok na ginawa ni Papa sa akin ito. Ito rin ang taon na birthday ko. Kaya simula ng mangyari iyon, never ko ng ipinagdiriwang ang kapanganakan ko.

Palagi itong nauulit, halos gabi-gabi, minsan kahit nasa labas lang si Mama ay tinitira niya ako at binababoy. Kung saan siya dinadatnan ng kalibugan, ginagawa niya akong parausan.