Dear vampire 🍷 / Hyunlix

9🍷

"İnsanlara her dokunduğunda böyle mi olur?"

"Hayır."

Amacım onu üzmek değildi kesinlikle sadece merak ediyordum işte.

"Daha doğrusu daha önce bir insanın omuzuyla kendi omuzumu dokundurmamıştım ki."

"Bang chan'a yapıyorsun ama."

"Çünkü o bir vampir. Ben insanlara kolay kolay dokunmam. Sen istisnasın."

İstisna olmama sevinsem mi üzülsem mi bilememiştim açıkcası.

"Sevin bence."

"Hyunjin!"

"Tamam tamam."

Sonunda arabaya vardığımızda Jisung ve Seungmin'e el sallayarak Hyunjin'in yanına oturdum.

Bu sefer cam kenarına Hyunjin oturmuştu.

Elindeki eldivenleri çoktan çıkartmıştı ve bu bembeyaz ellerinin görünmesini sağlıyordu.

Parmakları uzun ve kemikliydi.

Önüme döndüm. Kulaklığımı takmaya çalışırken kulaklığımı yere düşürmüştüm.

Oflayarak almak için harekete geçtiğimde Hyunjin de benimle aynı zamanda eğilmişti ve ellerimiz çarpmıştı.

Buraya kadar her şey normaldi ancak ben elini hızlıca geri çekmek zorunda kalmıştım çünkü eli çok soğuktu ve bu beni telaşlandırmıştı.

"Çok özür dilerim."

O da elini geri çekerken kendime lanet savurdum.

Her seferinde beni yanlış anlamasına yol açıyordum.

"Hayır hayır. Sorun değil sadece şaşırdım. O kadar. Rahatsız olmadım yanlış anlama lütfen."

Cevap vermeden başını cama doğru çevirip dışarıyı izlemeye başladı.

Kendimi gerçekten çok kötü hissediyordum.

Beni yanlış anlamasına sebep olmuştum.

Kulaklığımı yerden aldım ve birini kendi kulağıma takıp diğerini Hyunjin'in kulağına taktım.

Şarkıyı başlattım. ( medyada ki şarkı çok az kişinin bildiği bir şarkı.)

Elimi Hyunjin'in elinin üzerine getirip büyük elini küçük ellerimle kavradım.

Amacım onun suçu olmadığını ve onun iyi biri olduğunu kanıtlamaktı.

Başımı onun bacağına koyarak gözlerimi kapattım. Şaşırdığını hissedebiliyordum. Ama yinede gözlerimi açmadım.

//////————///////———-///////

Hyunjin'in ağzından;

Bu hareketi beni şaşırtmıştı.

Diğer yandan onun aklından geçenleri okuyabilmem sayesinde onun az önceki olaydan dolayı suçluluk hissetmesini anlamıştım