Arkadaşlar hayatımda ilk defa bir kitap yazıyorum.Eğer yazım yanlışı yaparsam şimdiden sizden özür diliyorum. Desteklerinizi bekliyorum.
Sabahın huzursuz ışıklarıyla gözlerimi açtım.Hayatımdan nefret ediyordum.Elimde olsa doğmamış olmayı tercih ederdim.Benim adım Derin. Daha 17 yaşında olmama rağmen bu hayatta 40 yaşındaki bir kadının yaşadıklarından daha çok şey yaşamışımdır.
Mavi gözlerim ve gereksiz yere kabaran kahverengi saçlarım vardı. Boyum 1.65 olmasına rağmen ben pek memnun değildim.Zaten ben hiçbir zaman kendimden memnun olmadım.
Aslında Ankara'ya gelmeden önce hayatım gayet güzeldi.Annem ve babam mutluydular ve kardeşimin psikolojik sorunları yoktu. Ancak Ankara'ya geldiğimizde ailemiz parçalandı ve babam İzmir' e taşındı biz ise Ankara'da kalmaya devam ediyoruz.
Okuluma hala alışmış değilim.Beni inek,sessiz ve gereksiz bir insan olarak görüyorlar.İşte bu benim hayatımdı.Sıradan ve gereksiz hayatım... Ta ki annemin 1 gün önceki kendisi ve kardeşim için ancak benim açımdan pek iyi olmayan haberi verene kadar...
