Chapter Ten

1 2 0
                                    

I was stunned—couldn't move even an inch. My heart thumps loudly. My saliva became solid in my mouth, no, it's not just it, everything in me froze. Kinurot ko ang aking hita ng patago, making it sure if this was really real.

Bro, she likes me too! Gusto kong magdiwang sa sinabi niya! So the feeling was mutual? May kakaibang kiliti ang dumaloy sa katawan ko ng ilang dangkal na lamang ang pagitan naming dalawa.

It seems that the world stops rotating. Every detailed of her gestures I noticed it all. Ang pagtaas ng kanyang mahahabang pilik-mata ay siyang pagkinang ng kanyang nasasayahang mga mata. Her smile brings spell and I don't mind being hypnotized. I'm willing.

“Can I hold your hand?” I scrunch my nose and covered my blushing face. I moved my right hand slowly to entwined our fingers. Parang nanalo ako ng isang milyon ng maramdaman ko na ang palad niya. Ang paglapit ng aming mga daliri ay nagdala ng kuryente at dumaloy ito sa loob ng aking katawan. Pakiramdam ko ang maliit na dugong namatay sa kaloob-looban ko ay na buhay na.

Napatulala ako ng marahang dinala niya ang aming magkahawak na kamay sa ere at masusing tinitigan. “Your fingers match perfectly on my skin.”

Napakagat ako sa aking labi. Kaya nga! Tayo nga kasi ang para sa isa't isa—sagot ng malikot kong pag-iisip.

“Tama ba?”

“Ang alin?” Naguguluhan kong tanong pabalik.

“Ano nga ulit ang tawag dito?” Nakangiti lamang akong tinititigan at inaaral ang buong mukha niya habang siya ay inosenteng tinuro  ang mga espasyong pagitan ng kanyang mga daliri.

“Ouh!” I nodded. “Kilala iyan bilang mga kulungan ng balat na matatagpuan sa pagitan ng bawat hanay ng mga daliri natin, interdigital folds o plica interdigitalis sa English. Pero tama rin naman ang sinabi mo, this can be also referred as skin as it was being simplified.”

I saw her eyes sparkled. “Amazing!” she shook her head while clapping. “Parang dala mo yata palagi ang dictionary! No wonder why people entitled you as the King of Academic!”

Napatikhim ako sa kanyang puna.

“Hindi naman, nagkataon lang talagang alam ko ang tawag diyan.” nahihiya akong tumawa. Nahihiya na talaga ako sa mga komplemento nila.

“Napaka-humble mo naman. Wala na talagang makakapantay sa iyo!” agaran din niyang sagot. Her complements was too far from the real me. Napakamot ako ulit sa aking batok.

“Masyado pa akong malayo mula sa mga kinomento mo para sa akin pero, maraming salamat!” I heard her gasp dahil sa sagot ko.

The sensational fireworks display eases the irksome and awkwardness between us. Pareho ang reaksyon namin ng makita ang iba't ibang kulay na magkasabay'ng sumulpot paitaas.

“Tara, upo muna tayo doon!” suhestyon ko ng mapansing kanina pa pala kami nakatayo baka nangangalay na siya. Wala pa namang lunas ng varicose veins.

“Let's go!” anang niya sa masiglang tono. She was half-running while swaying our hands.

I will message and express my gratitude to Kayden for his nice suggestion. It worked! The fireworks display help me expressed my real feelings towards Vestine.

“My state is very far from yours. Hindi ako iyung tipo ng mangingibig mo na mayaman kaya pasensya na kung hindi kita mapapasyal sa magagandang lugar at mabibigyan ng magagarang regalo.” panimula ko ng hindi makatingin ng deritso sa kanya.

“Shh. You're my boyfriend, not my finance holder.” she uttered seriously. “Huwag mong isipin ang mga bagay na iyan. Ang mga bagay na iyan ay hindi naman talaga importante ang mahalaga ay naiintindihan natin ang isa't isa, na masaya tayo kapag magkasama!”

“Thank you so much for understanding. I may not be the perfect and best boyfriend you ever had but I'll promise to love you, to always be with you, and to put my greatest effort to make you happy!”

Nakita ko ang pagkagat niya sa kanyang pang-ibabang labi at pamumula ng kanyang pisngi. She hid her face away from me while giggling together with her both hands on her back.

My breath was taken away when our faced almost touch each other. A kid bumped her back ng tumakbo ito kung saan nagsimula ang pagpapaputok ng mga fireworks. We stared at each other. Ramdam ko ang kanyang paghinga gayun din siguro siya dahil sa lapit namin sa isa't isa. I cupped her face. “You're blushing!”

She pouted. Agad niyang inilayo sa akin ang kanyang mukha kaya patago akong napangiti. She glared at me cutely. I grabbed her waist at inilapit sa akin.

“Put your head on my shoulder.” I said when she didn't got my signal. Hindi nakawala sa paningin ko ang pagngiti niya bago ihinilig ang kanyang ulo sa aking balikat.

The flashing sound of her phone heed when she captured our hands holding on the air for her moments as the spectacular fireworks display proliferated on the back, pagkatapos ay ang aming mga mukha naman na nakangiti ang kanyang kinuhanan. Humingi ako ng kopya ng larawan at ginamit ito bilang wallpaper at lock screen.

Napatalon siya sa gulat ng biglang tumunog ang kanyang telepono.

“Mom?” patanong niyang sagot sa kabilang linya. “Sige po.”

“Uuwi ka na?” tanong ko ng ibinaba niya ang kanyang telepono at nagpakawala ng malalim na buntong hininga. Tumango siya.

“Gustuhin ko mang makasama ka pa ngunit kinakailangan ko ng makauwi,” hinarap niya ako at pinagsiklop ang aming mga daliri. “We'll just see each other tomorrow again!”

“I understand.” I nodded and gave her an assuring smile. Ibinalik namin ang paningin sa daan at nagpatuloy sa paglalakad patungong palabas.

Isang itim na SUV ang pumarada sa harapan namin makalipas ang ilang minuto naming paghihintay. The bodyguard immediately opened the door for her. Nang makitang may kasama si Vestine lumabas ng sasakyan ang ina nito. She comes down with class.

I tried to be calm and hid my shivered self when she look at me from head to toe. I stood firmly. She was wearing luxurious clothes blustering that they are from higher class while looked at me, ang mga damit ko ay basahan lamang ang halaga kumpara sa kanila. If she ever looked down at me that doesn't mean I will looked down on myself too. 

“And you're with?” she asked with sarcastic tone habang pumupuslit ng tingin sa akin.

Ipinulupot ni Vestine ang kamay niya sa mga braso ko at masiglang sumagot sa Mama niya. “Mom, this is Finn, my boyfriend!”

“Good evening, Ma'am!” I lowered my body as I greeted. “I'm Finn Austin.”

“Good evening.” sagot niya sa mabigat na tono. Nakahinga ako ng maluwag.

I felt the roughness of my skin as my papillae erected when she whispered. “That's my Mom, Cristina!” Tumango ako.

“You're kind of familiar. Have we meet before?” she asked knitting her brows.

Napalunok ako at inalala kung nagkita na ba kami noon. I only heard their names but I didn't remember meeting them in person not until now. “Siguro po.”

She nodded at ibinaling ang tingin kay Vestine. “Let's go home, darling!”

She held Vestine's arms and heave her inside the car. Naunang pumasok sa loob si Vestine pero bago pa man maisara ng bodyguard ay kumaway ako sa kanya and bid my goodbye.

“Ingat!” she nodded and mouthed that I should take care of myself too.

Fighting for his Affection (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon