Küçükken çok severmiş beni babam öyle söyler hep.
Sırtında gezdirirmiş hep beni tüm yollarda.
İlk dede demişim konuşmaya başladığımda.
Çok garip hissetmiş kendini
Sanki beni yanlız bırakacağı ta o zamanlar bile aklımda
Küçükken çok severmiş beni annem
Çeşit çeşit biberonlar alırmış bana tabi onlarda baba parasıyla.
Bahçemize salıncak kurmuş benim büyüyeceğim umuduyla.
Küçükken kardeşimi çok severmişim ben
Doğdugunda biraz kıskanmışım ama
Kundağındaki bana getirdiği çikolatayla unutmuşum hemen kıskanmayı.
Ne çok isterdim yine bebek olmayı.
Büyümek isterdim ben hep.
Yanlız kalacağımı bilemedim
Herkes sizin gibi korur sandım sever sandım.
Kardeşimin getirdiği çikolatayla ben kandırılmaya alıştım.
Onun kadar tatlı değil artık yalanlar.
Artık sadece çerçevede dört kişilik bir resim var.
