"ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
ဆရာဝန်ထွက်သွားပြီးနောက်ကျနော်လည်းဆေးရုံမှဆင်းဖို့ပြင်တော့သည်။
မောင်မရှိတုန်းဒီကနေထွက်သွားမှဖြစ်မယ်။
မောင့်ကိုလွှတ်ပေးခဲ့ပြီးမှအရှက်မရှိဆက်
မပတ်သက်သင့်ဘူးမလား...
အခုမောင်ကကျနော်နဲ့အဝေးဆုံးမှာရှိနေပြီလေ။
ကောင်တာမှာဆေးထုတ်တော့...
"ဘယ်လောက်ကျလဲမသိဘူး"
"CEOချန်ကအကုန်ရှင်းပြီးသားပါ"
"ဗျာ.."
ဆေးရုံစရိတ်ထိပါအကုန်လုပ်ပေးခဲ့တာလား..
ကျနော်လည်းဆေးထုတ်ပြီးဆေးရုံမှဆင်းခဲ့လိုက်သည်။မနက်ပဲရှိသေးတာကြောင့်အိမ်မပြန်တော့ဘဲမားရှိတဲ့ဆေးရုံသို့သွားလိုက်သည်။
"မား.."
"ရှီးအာ လာလေ"
မားဆီရောက်သွားတော့မားကမနက်စာစားပြီးနေပြီဖြစ်ပြီးnurseမလေးကသိမ်းပေးနေတုန်းဖြစ်သည်။
"မား ဘယ်လိုလဲ နေကောင်းတယ်မလား"
"မားကိုသာနေကောင်းလားမေးနေတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလဲပြန်ကြည့်ပါအုံး လေတိုက်ရင်
တောင်လွင့်သွားတော့မယ်
ရှီးအာ...အဆင်ပြေရဲ့လား"
"ပြေပါတယ်မားရဲ့ အာ..မားမနက်စာစားပြီးပြီဆိုတော့နေပူစာသွားလှုံရအောင်လေ လေကောင်းလေသန့်လေးလဲရှူရင်းနဲ့ပေါ့"
"အင်းပါ"
မားကိုဝှီးချဲပေါ်ထိုင်ဖို့ကူပေးလိုက်ပြီးဝှီးချဲကိုဆေးရုံဝန်းထဲသို့တွန်းလာလိုက်သည်။
ဒါကမနက်တိုင်းမားဆီလာရင်လုပ်နေကျအလုပ်တစ်ခုဖြစ်သည်။
နေပူစာလှုံရင်းမားနဲ့စကားတွေထိုင်ပြောမယ်။မားပြောပြတာလေးတွေနားထောင်မယ်။
ကျနော့်ရဲ့အလုပ်ကအကြောင်းတွေကိုမားကိုပြောပြမယ်။
နေပူလာရင်အခန်းထဲပြန်သွားပြီးမားအတွက်အသီးခွဲပေးမယ်။special nurseတစ်ယောက်ငှားထားပေမဲ့ကျနော်လာတဲ့အချိန်တိုင်း
ကျနော်ကပဲမားရဲ့ဝေယျာဝစ္စအကုန်လုပ်ပေးဖြစ်သည်။
