Hayali Sahneler -Ömİl, RamBel-

Bölüm 1-İlyasın adını ağzına alırsan....

Ömür'den:

Ömürün gördüğü artık manzaraya dayanamayacak bir hal aldı. Aslında hiç bir şekilde konuşmuyor ve birbirleriyle temas kurmamışlardı ama baş başa oturmaları bile Ömürü sinirlendirmeye yetiyordu. Kapıyı açıp yolu geçmişti. Zafer arabanın içinde telefonla konuşuyordu, onu görünce hemen telefonu kapattı ve arabadan çıktı.

Zafer: Ömür yenge senin ne işin var burada?

Ömür: Sanane Zafer. Çekil önümden!

Zafer dahi kimse onu durduramadı. Tam sakince içeri gireyim derken bunlarda neden ortaya çıktı diye iç geçirdi. Zafer bir işaret vererek İlyas'a haber vermesini sağladı. Ama silah sesleri duyulmuş çatışma başlamıştı. Ömür silahını çıkartıp bir kaç adam indirdikten sonra Zafer onun içeriye girmesi için işaretler yapıyordu. İçeriye girdiğinde İlyas dışarda ki adamlara bakıyor Pınar ise tuvalete doğru koşuyordu. Yukarıya baktığında bir adam nişan almış silahını İlyasa doğrultmuştu. İlyasın arkası dönük olmasında vazgeçip Pınara doğrultmuştu. Tam tetiğe basacakken önce davranıp adamı vurmuştu. İlyas ve Pınar Ömüre bakmıştı.

Ömür: Pınar saklan!

İlyas: Ömür tuvalette saklanın hadi!

Ömür hemen Pınarı tuvaleti saklamış "Sakın çıkma. Tehlike hala daha geçmedi."

Pınar: Ömür dur nereye gidiyorsun? İlyas çıkmayın dedi.

Ömür: İlyasın adını ağzına alırsan seninle beraber içeriye gider seni kurşunlara yem ederim!

Pınar: T-tamam

Ömür İlyasın bir kaç adım yanında, duvarın kenarından dışarıya bakar.

İlyas: Ömür geç içeri burada durman tehlikeli.

Ömür: Bir şey olmaz, yardım edebilmek için burada kalmam lazım.

İ: Ya sana diyorum ki canın tehlikede canın!

Ö: Sanane can benim canım. (sakince)

İ: Sadece senin canın mı hayatım?

Ö: Başka kimin olacakmış? Bu canı bu bedende ömrüm boyumca ben taşıdım.

Kavga ederken İlyasın ağzında alışkanlık olarak kalan sevgi sözcüklerini Ömüre kullanır. Ömür bunu fark etse de şu anda buna takılmıyordu. Kavga yaparken yavaş yavaş birbirlerine yaklaşıyorlardı.

İ: Ömrüm...

Artık aralarında mesafe kalmamıştı ve ikiside Ömrüm kelimesini duyunca bir dakikaya algılamışlardı. İlyas o çok özlediği gözlerin içinde kendini kaybederken Ömür ise o çok özlediği yüzü, ezbere bildiği yüzü daha çok inceleye başlamıştı. Onlar bakışırken silah sesleri biter. Zafer içeriye girince birbirlerinden uzaklaşırlar.

Z:İlyas Reis düşmanlarının hepsi öldü ama olaylar biraz karıştı.

İ: Ne oldu?

Zafer: Bir kadın ve adam bize yardım etti. Dışarıdalar ne yapalım?

İ: Çağır buraya gelsinler.

İlyas arkasını döndüğünde Ömürün olmadığını Pınarın yanına doğru gittiğini gördü.

Ömür: Pınar bitti.

Pınar: Bitti mi her şey?

Ö: Bitti diyorum niye anlamıyorsun? Çık işte!

H: İlyas! Bitti mi yapabilirim?

İ: gelin gelin

Ö: Tövbe tövbe ben diyorum ya!