"Με την πρώτη ματιά" (Υπό διόρθωση)

"Αρχή"

Πήρα το κινητό στα χέρια μου και άρχισα να ψάχνω προσφορές για διακοπές σε κανά μικρό νησάκι.
Θέλαμε και οι δύο κάτι οικονομικό.
Η Χαρά έλεγε για Ναύπλιο ενώ εγώ ήμουν ανάμεσα στην Έυβοια ή στο Πήλιο.Δεν είχαμε αποφασίσει ακόμα.

Χτυπάει το κινητό μου και απομακρίνομαι απ το τραπέζι γιατί έχει πολύ φασαρία.

"Έλα μαμά καλημέρα "είπα με χαμόγελο.Μου είχαν λείψει τόσο πολύ.

"Καλημέρα κοριτσάκι μου πώς τα πήγες;"

"Μια χαρά μην αγχώνεσαι "είπα ενώ έκανα γκριμάτσα.
Ήξεραν τις δυνατότητες μου στην μαγειρική καθως μαγειρευα απο πολύ μικρη ηλικία και με στήριξαν όταν τους είπα ότι θέλω να πάω στην Le monde σε μια απ τις καλύτερες γαστρονομικές σχολές της Αθήνας.
Έυχομαι μια μέρα να τους κάνω περήφανους.

"Πρίν λίγο τελειώσαμε και ήμαστε για καφέ με τα παιδιά Μοναστηράκι. Εσείς τι κάνετε;

" Μια χαρά όλοι χαιρετίσματα έχεις απ όλους.
Ο μπαμπάς στην δουλειά και ο αδερφός σου γράφει ιστορία σήμερα.
Το πρωί μίλησα με την Ελευθερία έχεις πολλά φιλιά και με ρώτησε αν φέτος θα πας στο νησί να την βοηθήσεις.
Το ξενοδοχείο είναι ήδη γεμάτο όπως κάθε χρόνο."

"Δεν ξέρω ρε μαμά.Λέμε με την Χαρά να παμε διακοπές φέτος κάπου εδώ κοντά.Ήταν δύσκολη χρονιά και χρειαζόμαστε ξεκούραση."

"Ναι κόρη μου έχεις δίκιο.
Γιατί δεν πάτε όμως Ρόδο;
Θα βγάλετε και χρήματα και θα διασκεδάσετε.
Θα ξαναπάρω την νονά σου να της πώ και για την Χαρά.
Δεν νομίζω να έχει πρόβλημα, χρειάζεται άτομα."

" Μάνα βλέπω τα έχεις σκεφτεί όλα "της λεω ενώ εκείνη γελάει και παρασέρνει και μένα μαζί.

" Καλά άσε με να το σκεφτώ ,να μιλήσω και με την Χαρά και θα σε πάρω το απόγευμα.
Φιλιά στον μπαμπακα μου."

"Καλά κοριτσάκι μου να προσέχεις σε φιλώ"λεει και το κλείνει.

Δεν θα ήταν κακή ιδέα σκέφτομαι ενώ κάθομαι στην θέση μου.
Έιχα πάει Ρόδο πριν τέσσερα χρόνια και ήταν φανταστικά.Οι ωραιότερες διακοπές που είχα κάνει.
Ο Ανδρέας ο γιός της νονάς με είχε πάει βόλτα σε όλο το νησί τότε.Εκεί είχα γιορτάσει και τα 18α γενεθλία μου.Ήταν σαν μεγάλος αδερφός για μένα.

Ξέρω η Χαρά θα ενθουσιαστεί με την ιδέα.Καιρός να γνωρίσει και τον Ανδρέα σκέφτομαι και χαμογελάω πονηρά.
Πληκτρολογώ στα γρήγορα ένα μήνυμα.

"Μανάρι τελείωσες; Ετοίμασε βαλίτσες φεύγουμε" Η απάντηση δεν άργησε να έρθει.

" Στο δρόμο είμαι.Πάω σπίτι.Ήμουν για καφέ Αιγάλεω.Που θα πάμε τελικά;"

"Έρχομαι.Είμαι Μοναστηράκι.Έχω να σου πω.Φιλούμπες"

"Οκ σε περιμένω.Θα ψήσω πίτσα.Φιλούμπες"

Γελάω στην σκέψη αυτή.Η Χαρά είναι τελείως άσχετη με την κουζίνα.Προτιμάει χίλιες φορές να πλύνει μια ντουζίνα πιάτα παρά να μαγειρέψει.

Χαιρετάω τα παιδιά ενώ ανυπομονώ να πάω σπίτι να πω τα νέα στην Χαρά.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΞΕΡΩ ΔΕΝ ΛΈΕΙ ΠΟΛΛΆ.ΡΙΞΤΕ ΤΟΥ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΘΑ ΤΟ ΕΚΤΙΜΟΎΣΑ ΠΟΛΥ.Η ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΜΕΤΡΑΕΙ..:)ΠΟΛΛΆ ΦΙΛΙΆ ΙΝΝΑ ♥