two.

84 11 0
                                    

ostatnią rzeczą, jakiej się spodziewałam tego dnia, było zobaczenie cię w bibliotece po zajęciach. nie sądziłam, że się pojawisz i szczerze mówiąc, byłeś trochę zdenerwowany, kiedy rzuciłeś się na krzesło przede mną.

"słuchaj, minseul, jeśli myślisz, że chcę tu z tobą być, to grubo się mylisz, więc jeżeli mogłabyś się pośpieszyć z tym wykładem to byłbym wdzięczny" 

"jestem minseo" wymamrotałam, mając zirytowane wymalowane na twarzy.

"co powiedziałaś?" spojrzałeś na mnie groźnie spod przymrużonych powiek.

"jestem minseo" powiedziałam, kładąc nacisk na drugie słowo, aby mieć pewność, że dobrze usłyszałeś. zadrwiłeś i zapytałeś się mnie, czy wygląda to, jakby mu na tym zależało.

to, co powiedziałam chwilę później, zamknęło cię i zostawiło nas w ciszy przez następne półtorej godziny.

"czy wygląda to na to, jakby mnie obchodziło, że olewasz zajęcia, ponieważ twoja duma i ego są zbyt duże, by pokazać wszystkim, jaki inteligentny jesteś naprawdę? bo wiesz co, taeyong? naprawdę nie chcę tracić czasu na jakieś durne przepychanki z tobą, ale zgadnij co? jestem tutaj, więc weź się w garść i zacznij coś robić z tą pracą."

stereotypical | taeyongOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz