" ရိေပၚ ...! "
" အင္း "
ေရွာင္းက်န္႔က အသံခပ္ဆတ္ဆတ္ေခၚလိုက္ေပမယ့္ နား႐ြက္ဖ်ားေတြကို ကိုက္ခဲေနတဲ့ရိေပၚက ရပ္မသြားပဲ ဆက္ကိုက္ေနရင္း ထူးတယ္။ တကယ္ပါ ေရွာင္းက်န္႔ကေတာ့ ဒီဟာေလးကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ရမလဲ မသိေတာ့ဘူး။
" ညစာထြက္စားခ်င္တယ္ဆို ေရေစာေစာခ်ိဳးထား ... အျပင္ကေန တစ္ခုခုမွာၿပီး ပါပါးနဲ႔ အတူတူသြားစားၾကမလား ... ဟင္ ~ "
" ဟာ ... အခ်စ္ကကြာ ... နွစ္ေယာက္တည္းၾကည္ႏူးခ်င္လို႔ကို ဝမ္ဗိုက္ပူကို ဘာလို႔ကန္႔လန္႔ကန္႔လန္႔ ေခၚဦးမွာလဲ "
" ပါပါးကို အဲ့လိုမေျပာရဘူးေလ ရိေပၚ "
ေရွာင္းက်န္႔ကို ေနာက္ကေန သိုင္းဖက္ထားတဲ့ ရိေပၚရဲ႕လက္ေတြကို ရိုက္ပစ္လိုက္တယ္။ ေသခ်ာတယ္။ ငဆိုးေလးက နႈတ္ခမ္းေလးဆူလာေတာ့မွာ။
" နွစ္ေယာက္တည္းပဲ သြားမယ္ေလေနာ္ အခ်စ္ "
" ပါပါးမပါရင္ မသြားဘူး "
" ဟာ ... အခ်စ္ "
ေရွာင္းက်န္႔ရဲ႕ တစ္ခ်က္လႊတ္အမိန္႔ေၾကာင့္ ရိေပၚရဲ႕ ဆူေဆာင့္ေဆာင့္ေအာ္လိုက္သံက ပိုလို႔ေတာင္က်ယ္လာတယ္။ သည္ေကာင္ငယ္ေလးက လြန္ဆန္ရဲတာလည္း မဟုတ္ပဲနဲ႔ သတ္သတ္မဲ့ရမလားလို႔ ေရွာင္းက်န္႔အေပၚကို ဂ်စ္တိုက္လြန္းတယ္။
" ေရသြားခ်ိဳးေတာ့ သြား ... ဂ်စ္မတိုက္နဲ႔ ... ဆက္ဂ်စ္ေနရင္ အျပင္မထြက္ဘူးေနာ္ "
" အခ်စ္ကေလ ေမာင့္ကိုသိပ္အနိုင္က်င့္တာပဲ "
တစ္ေယာက္တည္း နစ္နာသူပံုစံဖမ္းလို႔ ဒရမ္မာေတြစြတ္ခ်ိဳးၿပီး ထြက္သြားတဲ့ရိေပၚကိုၾကည့္ရင္း ေရွာင္းက်န္႔မွာ ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ က်န္ခဲ့ရတယ္။
စိတ္ေကာက္တာေပါ့ေလ ...
ေရွာင္းက်န္႔ၿပံဳးလိုက္မိတယ္။ သေဘာတက်နဲ႔ကို ေတာက္ေတာက္ပပၿပံဳးလိုက္မိတာပဲ။ သည္ေကာင္ငယ္ေလးကို အခ်ိန္တိုေလးအတြင္း သိပ္ခ်စ္မိသြားခဲ့တာပဲ။
လူဆိုးေကာင္ေလးက ေရွာင္းက်န္႔ဘဝထဲကို အခ်ိန္တစ္ခဏေလးနဲ႔ ခပ္ျမန္ျမန္ပဲတိုးဝင္လာတယ္။
![](https://img.wattpad.com/cover/264494413-288-k210873.jpg)