Her şey bir bahar sabahı bir postacının evime getirdiği boşanma dilekçesi ile başlamıştı. İşin garibi ise 28 yıllık hayatım boyunca bir kere bile evlendiğimi hatırlamıyordum.
***
Bir Aşk Masalı'ndan tanıdığımız Serkan Yılmaz'ın hikayesi...
Fakat bağ...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Cumartesi günleri izin günüydü ve Serkan izin günlerini sıcacık yatağında geçirirdi. Fakat ısrarla çalan bu lanet kapı yüzünden güzellik uykusundan uyanmıştı işte. Ve artık uyayamayacağını biliyordu.
Oflayarak doğrulup yanı başındaki komodinde duran telefonundan saate baktı. Neyseki saat 11'e geliyordu. Fazla erken sayılmazdı. Fakat tek başına yaşayan bekar bir adam olarak yapacak daha iyi bir şeyi yoktu gün içinde.
Ailesi İzmir'de yaşıyordu ve son konuşmalarına göre buraya gelmek gibi bir niyeti yoktu. Arkadaşları ile bugün içim sözleşmemişlerdi. Ve bir kız arkadaşı da yoktu. O zaman kimin geldiğini öğrenmenin tek yolu o kapıyı açmaktan geçiyordu.
Kapıyı açtığında karşısında bir postacı duruyordu. "Sekan Yılmaz?"
"Evet, benim." Dediğinde postacı ona önce elindeki zarfı ardında imza için bir kağıt uzattı. "Şuraya bir imza." Zarfa henüz daha bakamadan imzayı atıp postacıyı yolladı.
Merakla hem üzerinde bir şey yazmayan zarfı incelerken bir yandan kapıyı kapattı. Aceleci adımlar ile salona geçip koltuğa çöktü ve zarfı açmaya başladı. Zarftan çıkan kağıdın en üzerinde koca harflerle 'Aile Mahkemesi' yazıyordu. Bu kaşlarının çatılmasına sebep oldu. Aile mahkemesiyle ne gibi bir işi olurdu? Sonra ise kaşları daha da çatıldı kağıtta 'Anlaşmalı Boşanma Davası' yazıyordu. Anlayamadı. Bekar bir adama neden boşanma dilekçesi gelirdi ki? Bir karışıklık olduğunu düşündü. İsim benzerliği olmalıydı. Fakat kağıtta yazanları okudukça daha da şaşkına uğruyordu. Bütün bilgiler ona aitti.
Yani o evliydi! Hiç tanımadığı bir kadınla evlenmiş ve şimdi de onun isteğiyle boşanıyordu öyle mi? Evlilik tarihinde bir yıl öncesinden söz ediliyordu.
Koskoca 1 YIL!! Ruhu duymamıştı.
İnsaflı kadın ondan hiçbir şey istemiyordu. Kadının bilgilerine baktı. Mihrimah Yılmaz Alayla ve sinirle güldü. Bu şekilde evleneceği hiç aklına gelmezdi. Evlenmeyi bırak, işte şimdi de boşanıyordu.
Aklına gelmeyen şeyler başına geliyordu. Bu kadın kimdi? Nasıl evlenmişlerdi? Bilmiyordu ama öğrenecek ve hesabını soracaktı. Ondan boşanmak evlenmek kadar kolay olmayacaktı.
