Four Letter Word

Chapter 30

"Sinabi niya sa akin why you stopped painting and when you start living my brother's life with drinking alcohol, parties and... girls?"

Napabuntung hininga ako, "How fucked up right?" bumangon ako at naisuklay ang kamay sa buhok ko. "Those are my dark days Kath pero wala na yun, tinigil ko na at sinubukan kong ibalik ang dating ako when I met you."

"Naniniwala naman ako." She smile at me, bumangon na rin siya kaya pareho na kaming nakaupo sa gitna ng kama.

"Do you remember the very first time we met?" tanong ko sa kanya.

"Oo naman, sa parking lot ng school umuulan."

Umiling ako, "Oo umuulan pero hindi sa parking."

Napakunot noo siya.

"Sa parking mo ako unang nakilala pero hindi kita doon unang nakita."

"What? Where?"

Tumayo ako at kinuha mula sa walk in closet ko ang isang wooden box, "Do you remember when Julia got drunk and I was away for a day?"

Tumango siya, "Yes Julia was so sad that day and now that I thought of it, it was Kuya Ace's death anniversary right? Nasabi niya sa akin before it was her first love's death anniversary not realizing it was my brother's as well." Her eyes become glossy from her unshed tears.

Napabuntung hininga ako, hindi ko talaga kinakaya kapag si Kathryn na ang umiiyak at nalulungkot parang pinipiga ang puso ko. "Dinalaw ko siya nun, hindi kasi kita kayang harapin knowing hindi mo alam na kilala ko si Ace and how guilty I am of what happened."

"And Jared as well I remember." Pagpapatuloy niya, "He looks so sad that day na ayaw niyang lapitan si Julia kahit ng inaway siya ni Julia hindi siya nagsalita."

"There's a reason why Jared was like that, because he's hurting for Julia at iniisip niya na siya ang living proof of Ace's misfortune."

"Why?" napakunot noo siya.

Inabot ko sa kanya ang hawak na wooden box as an answer.

"What's this?"

"Open it."

Binuksan niya ang box at tumambad sa kanya ang laman nito, there was her picture na binigay sa akin ni Ace, a yellow umbrella at isang papel na nakatupi.

I took the folded paper and give it to her. "Read it."

Nagtataka man sa akin ay binasa niya iyon at unti-unting napalitan ang reaction niya. "Donor: Aaron Carl C. Emmanuel, Donee-" she look at me with a shock face, tumulo ang luha niya na agad rin niyang pinunasan.

Tumango ako at kinuha mula sa kanya ang papel para ibalik sa box. "They donated Ace's cornea and Jared was the recipient, hinanap ko siya at kaya rin kita nakilala."

Flashback

Westchester County, New York

PALABAS ako ng bahay namin ng salubungin ako ni Julia at may isampal na papel sa dibdib ko.

"What's this?"

"That was the recipient of Ace's cornea."

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya, "How did you get this?"

Nang malaman ko kasi na dinonate ang cornea ni Ace ay ilang beses kong inalam kung sino ang nakatanggap niyon pero ayaw nilang sabihin sa akin dahil daw confidential ang information ng mga patients/clients.

"I literally beg my classmate's mother who happened to be the surgeon ayaw nilang ibigay sa akin dahil bawal daw naawa na lang yata sa akin dahil araw-araw for a whole week akong nagpupunta sa kanila para kulitin so they gave me the name and address with a promise na walang lalabas na kahit ano."