Embracing the Wind (Formentera Series #2)

Chapter 5

"Why are they avoiding him? May sakit ba siyang nakakahawa?" bulong ko sa sarili.

"Sinong may sakit?" tanong ni Aster kaya agad akong umiling.

Nang mag-umpisa na ang kasal ay nanahimik na ang lahat. Unti-unting bumukas ang malaking pinto at tumambad sa amin si Krisha.

Napangiti ako. She's so pretty.

Dahan-dahan siyang naglalakad sa gitna habang tumutugtog ang kantang hindi ko alam ang title pero nakakaiyak.

Nahagip ng mga mata ko si Ethan. He was looking at me. Ngumiti na lang ako sa kanya at tumingin na ulit kay Krisha. Nasa gitna na siya.

"Nakakainggit. Kinakasal na siya. Sige na, kahit hindi na sa engineer... basta hindi ako tatandang dalaga."

Napatingin ako kay Aster at nanlaki ang mga mata ko nang makita ang mga luha sa pisngi niya.

"Why are you crying?" nag-aalalang tanong ko.

"Kasi nga... sana all," sagot niya. "When kaya."

Napailing na lang ako. Nang matapos ang kasalan ay niyaya ako ni Ethan at Wane na isabay patungong venue pero tumanggi ako dahil may sasakyan naman ako at isa pa, kasama ko si Aster.

Marami nang tao sa venue nang dumating kami. Hindi ko pa nakakausap si Krisha dahil busy siya. Hinayaan ko na lang at kumain na ako habang si Aster ay naghahanap ng mapapangasawa.

"Hey, babe."

Napatingin ako sa harap ko nang may umupo at napagtanto kong si Wane iyon.

"Wan—"

"Frost. Frost tawag mo sa'kin dati, e."

Napakunot ang noo ko. "Huh?"

"I don't know if you are just acting like you don't know me but I don't care. Just call me Frost."

"Okay. Please leave me alone. Nagseselos na ang mga fans mo sa akin, Frost," I said.

"Magseselos talaga sila, maganda ka, eh."

I heaved a heavy sigh while shaking my head. "What should I do to you?" mahina kong tanong na para bang sumusuko na ang boses ko sa kanya.

"Just love me." He winked at me.

Napabuntong-hininga na lang talaga ako at nagpatuloy sa pagkain ko.

Lumipad ang tingin ko sa isang lalaki na tahimik na kumakain sa isang lamesa. Lahat ay iwas sa kanya. Ngayon ko lang napansin ang 18k gold necklace na suot ni Mr. Damian. Mas lalo siyang naging mukhang bad boy dahil sa gold necklace na iyon.

Tumunog ang phone ni Frost kaya napatingin ako sa kanya. Tumingin ako sa phone niya at napakunot ang noo ko nang mabasa ang "Gurang"

"Oh bakit?" maangas na tanong ni Frost.

Nakatitig lang ako sa kanya.

"Wow feeling syota 'to. 'Yung girlfriend ko nasa harapan ko, manager lang kita."

Nanlaki ang mga mata ko. Kino-consider niya na talaga akong girlfriend niya?

Nailayo niya ang phone niya sa tainga niya at alam ko ang dahilan. His manager just yelled at him. Narinig ko ang boses nito dahil sa lakas ng pagkakasigaw.

"Tsk. Papansin talaga 'tong gurang na 'to. Babalik ako, Yen. Wala kang pauupuin dito bukod do'n sa maganda mong kaibigan ah?" Kinindatan niya ako bago siya umalis.

"Yen!"

Napatingin ako sa gilid ko at nanlaki ang mga mata ko nang makita si Krisha. Napatayo ako. "Krisha!" I immediately hugged her. I missed her so much.