BNHA x op!erkek okuyucu

Tek Bir Bakış

Deku POV

Endeavor ona saldırdığında herşeyi bittiğini anlamıştık
Ve gerçekten öyleydi

Villain arkasını dönüp diğerlerine baktığında herkes yere düştü
Endeavor dizlerinin üzerine düşerken diğerleri yüz üstü yere düştü... Gözleri hala açıktı... Ama gözlerinde hayat yoktu
Nefes almıyorlardı... Ölmüşlerdi

( özgünlüğünüz " zıt kutuplar" herşeyi tersine çevirir... Çalışan bir kalbi bile)

Todoroki, lida ve ben şok içinde kalmıştık
Sadece tek bir bakışla hepsini öldürmüştü

Endeavor ölmemişti ama nefes alamadığı ortada idi

Ama onlara ne oldu

Endeavor POV

Lanet... Olsun
Kalbim durmuş gibi hissettim
Vücudumdaki tüm enerji bir anda bitmişti sanki... Bu çocuk... Bizim için fazla tehlikeliydi... Ama gardımızı indirdik

" neyin var iki numara"

Bana doğru baktığını hissettim ve başımı kaldırdığımda cidden öyle olduğunu gördüm

Gözleri... Ölü gibiydi, rengini kaybetmişlerdi
Gözlerinde pişmanlık yoktu

" cidden beni bir avuç aptalın yenebileceğine inandın mı? "

Sesi resmen kükreyen bir aslan gibiydi
Beni şuan öldürebilirdi ama yapmadı

Arkasını döndü ve yürümeye başlafı
Yanına Stain i bile almamıştı

" şanslısınız bugün yeterince şey gördüm."

O uzaklaştıkça kendimi daha iyi hissettim
Ve diğer kahramanlara nefes almaya başladı
Yaşıyorlardı...

Y/n POV

Cidden şaka gibi
Amcam ı kurtarmaya geldim ama onun ölümüne yol açacaktım

Onu tek başıma kurtaramazdım
Çok fazla yara almıştı
Hastaneye gitmesi gerekiyordu
...
Ve ben onu götüremezdim

APTAL kahramanlar her zaman en değer verdiğim şeyleri elimden aldınız... Ve şimdi

Elimden geldiğince hızlı o bölgeden ayrıldım
Gerçi... Beni bulsalarda pek birşey değişmez... Onları yine öldürürüm...

___________ZAMAN ATLA____

Evime varmıştım ... Yani eve benzeyen bu iğrenç yere

" evim evim güzel evim"

Kendi kendime konuşurdum bazen... Bu normaldi benim için

" meav"

Kedim puffy nin ayağıma sırnaştığını gördüm

Kesinlikle acıkmııştı sonuçta on iki saattir evde yokum

Gaz maskemi çıkardım ve üzerimi değiştirdim
Sonrada puffy ye mamasını verdim

Kendimede biraz ekmek kızartmaya karar verdim

Ekmeyim kızarırken kendime birde kahve yaptım ekmeğim olduğunda ise sofraya oturup yemeğimi yedim

...

Artık tamamen yalnızdım
.
..
...
Amcam benimle tek sofraya oturan kişiydi ve artık o burada değil

Tıpkı ailem gibi

Amcam dediğime bakmayın herhangi bir kan bağımız yoktu... Sadece bana babalık yapan tek kişi olduğu için...

Artık ne yapacağımı bulmuştum

Bu lanet hayat ve amcamın intikamını alacağım

" BEKLE BENİ UA"

Diye bağırdım
" ben geliyorum"

Ama ilk önce biraz beklemeliyiz bu sayede bizim olduğumuzu anlamazlar

" evet... Bu güzel bir plan"