ᴀᴍɪʏᴀɴᴇ ᴍᴀꜱᴜᴍ🕊 (Kırık Kalpler Serisi 1, 2, 3)

💧67.BÖLÜM ||.SERİ (GUPSE )DEVAMKEE💧

"Aynen sen ne yapacağını biliyorsun.", dedim dikkatli olması gerektiğini üstü kapalı hatırlatarak.

"Evet abi ben hazırım. Pendikte ki toplantıya gidiyoruz yani dışardan öyle sanacaklar, senden önce bizim araçlar çıkacak. Sen garajda hangi arabaya geçeceğini biliyorsun.", dedi 

"Tamam eyvallah Fatih.", dedim ne hallere düşmüştük. Çevremi sırtlanlar sarmış bir tek dostum beni bu sırtlanlardan koruyordu.

"Yengeye, Bizimkilere  selam söyle.", dedi kafamı olur söylerim anlamında sarıldım.

******
Bedri abinin tarif ettiği istikametin sonunda arabamı istop ettirerek arabadan indim. Bedri abi adamları ile bana yaklaştı.

"Sinan Bey Hoş geldiniz, evdekiler sizi bekliyor.", dedi amcamın sağ kolu amcam artık hayatta yokken bile bizi bırakmamıştı.

Arabamı adamlardan biri alarak yola devam etti. Bende Bedri abinin kapıyı açtığı arabadan içeri geçerek oturdum.

Köprünün en önünde benim araba pendik yoluna saparak giderken bizde Bedri abinin hazırladığı güvenli ve gizli yolla eşime ve çocuklarıma doğru yola koyulduk.

******
Sonunda gizli eve gelince arabadan indim. Kocaman geniş alanın üstünde dört, beş ev dikilmişti hepsi de birbirinden güzeldi.  Bedri abi her evin kapısına onar adım arayla koruma duvarları kurmuştu. Amcamın böyle bir servetinden neden benim haberim yoktu.

Bakışlarım kucağında Yağız Alparslanı tutan Meleğe kaydı, Kerem Asaf Arası, Rüyada Amine Aseli  almışlar bahçede gezdiriyorlardı.

Melek gözlerini beni bulunca durdu.
Masada oturmuş konuşan Mert'e dönerek hemen kucağında ki Yağız Alparslanı vererek bana doğru yürüdü.

Adımlar sonunda, hasret kaldığım kadına sarıldım.

Kokusunu içime çekerken zaman bu haliyle dursun akmadım istedim.

"Ihlamurlar bu ayda çiçek açarmış biliyor musun?", dedi umut ayıydı bu ay. Gülümsedi sessizce

"Seni çok özledim.", dedim ondan tekrar ayrılmak büyük yıkım olacaktı benim için ben nasıl bu yıkımın üstesinden gelecektim.

"Gitme.. Lütfen..", dedi titreyen ses tonuyla. Kafamı omzundan geçerek dolan gözlerine baktım.

Kaybetmek ve özlem iki duygu bir arada vardı. Geçmişte yaşadığımız olayların üstüne perde çekerek açtığımız yeni sayfada ayrılık olsun istemiyorduk.

"Sizin için en iyisi bu ama.", dedim mecburdum, mecburduk.

"Sizin için deme bizim için iyi olan ne onu söyle bana?", dedi dolu gözleri ile ellerimi tutarak baktı benden bir cevap bekliyordu. 

"Abi?" Zerda'nın sesi ile Melekten bakışlarımı çektim.

Yiğit, kucağında ki yeğenim Zade ile bana bakarken Zerda yanıma geldi.

"İyi ki geldin.", dedi Zerda'yı kendime çekerek sarıldım. Bakışlarımı bahçede bana meraklı bakışlar ile bakan çekirdek aileme baktım.

Amcam,yengem..Babannem. Hem beni hem Zerda'yı bu kötü günde yalnız bırakmayarak gelmişti. 

Uğur beni, Lina Melek ablasını bu günde yalnız bırakmayarak onlarda  bu gizli yerde yaşamayı  kabul etmiştiler. Çetin ve Çelik yaşlarından olgun davranarak yanımda yer almışlardı.

İsimleri gibiydiler ikiz kuzenlerim.

Mert.. Kan bağı olmayan kardeşim.

Fırat. Meleği nasıl ikna ettiğini bilmem ama oda yanımızda yer almıştı.