Forbidden Dreams

ΘΥΜΉΘΗΚΑ

Είμαστε στην λίμνη που είδα το πρωί.

Κλείνω τα μάτια μου και αρχίζω να θυμάμαι.

~ flashback ~
Είμαστε με τον ντρακο ξαπλωμένοι στο γρασίδι και κοιτάμε τον ουρανό.

Λ- ντρακο?

Ντ- έλα αγάπη μου.

Λ- θα με ξεχνουσες ποτέ?

Ντ- ποτέ δεν είναι δυνατόν να ξεχάσω την ζωή μου.

Του χαμόγελασα και τον πήρα αγκαλιά και του έδωσα ένα μεγάλο φίλη.

Λ- αυτό που είπες ήταν πολύ γλυκό.

Ντ- μωρό μου αυτή είναι η αλήθεια εσύ είσαι όλη μου η ζωή.

Τον πήρα αγκαλιά και τον φιλαγα με πάθος.

Ντ- και να ήθελα να σε ξεχάσω δεν μπορώ.

Λ- γιατί?

Ντ- αυτά τα φιλιά είναι μοναδικά δεν ξεχνιούνται.

Και συνεχίσαμε να φιλιομαστε.

~ flashback ~

Τα θυμήθηκα όλα.

Εγώ είμαι η μητέρα του σκορπιους.

Ο ντρακο είναι ο πρώτος μου έρωτας και ο μοναδικός.

Ντ- Λάουρα είσαι καλά?

Γυρνάω τον κοιτάω και τον φιλάω.

Λ- καλύτερα από ποτέ ζωή μου.

Γουρλωσε τα μάτια του και μου είπε

Ντ- πως με είπες?

Λ- όπως εγώ είμαι όλος σου ο κόσμος έτσι είσαι και εσύ για εμένα.

Ντ- Λάουρα θυμάσαι?

Λ- Μόλις είδα αυτό το μέρος τα θυμήθηκα όλα.

Ντ- αχχχ σε αγαπώ.

Λ- και εγώ.

Και καθησαμε να φιλιομαστε.

Ξαφνικά σπάει το φιλί και γονατίζει μπροστά μου.

Βγάζει ένα δαχτυλίδι από τα δάχτυλα του.

Και μου λέει.

Ντ- ξέρω ότι δεν είναι και το πιο ωραίο αλλά προς στιγμήν ας βουλευτού με. Λάουρα λούπιν θέλεις να γίνεις η γυναίκα μου?

Μόλις το είπε αυτό τα μάτια μου γουρλωσαν και κοίταγα με ένα χαμόγελο πιο πάνω και από τα αυτιά.

Λ- ναι...ναι ...ναι.

Είπα και έπεσα στην αγκαλιά του με αποτέλεσμα να πέσουμε κάτω και να φιλιομαστε.

Ντ- θέλεις να πάμε στον σκορπιους να τον ενημερώσουμε.?

Λ- ααα ναι σχετικά με αυτό δεν νομίζω να το πάρει και τόσο καλά.

Ντ- μην λές βλακείες ο σκορπιους ξέρει τα πάντα και είναι πιο ευτυχείς μένος από ποτέ.

Λ- ωραία πάμε τώρα.

Τρέχαμε στους διαδρόμους μέχρι που φτάσαμε στο δωμάτιο του παιδιού.

Μπήκαμε μέσα και ήταν μαζί με τον αλμπους.

Λ- Εμμ κύριε Πότερ μπορείτε να περάσετε λίγο έξω θα θέλαμε να μιλήσουμε ιδιαίτερος στον κύριο μαλφοϋ.

Α- ναι μάλιστα γειά σας.

Ντ- γειά γειά.

Σ- λοιπόν τι έγινε?

Ντ- αυτό που έγινε είναι ότι εγώ και η μητέρα σου παντρευόμαστε.

Σ- τι εννοείς θυμήθηκε?

Ντ- τα πάντα.

Σ- μαμά.

Ήρθε και αγκάλιασε.

Σ'- ποτέ θα γίνει ο γάμος?

Ντ- σε κάνα μήνα?

Λ- ναι είναι τέλεια.

Αυτό ήταν το προτελευταίο κεφάλαιο αυτής της ιστορίας και πραγματικά έχω βουρκοσει...