-Seni çok özledim
-Ben de seni çok özledim ama bu gerçek mi yani sen buradasın yanımdasın
- Gerçek sevgilim gerçek
- Gerçek değil ben birazdan uyanacam ve sen yanımda olmayacaksın
- Hayır rüya değil gerçek gerçek!
Gözlerim doldu ve '' o zaman bu duyduğum alarm sesi nerden geliyor? dedim ve dememle uyanmam bir oldu. Alarmı kapatıp yatakta oturur pozisyona geçtim gözlerim gerçekten dolu doluydu çok gerçekti dedim çok gerçekti ama yine rüyaydı.
Her zaman ki gibi ellerimi yüzümü yıkayıp hazırlandım rüyanın etkisinden mi bilmem ama makyaj yapmaya hiç halim yoktu bir eşofman takımı giyip saçımı topuz yapıp çıktım evden ve kızlarla buluşacağımız kafeye doğru yürümeye başladım.
Kafeye geldiğim de Sema ve setenay çoktan gelmişlerdi ''günaydın '' diyip oturdum.
- ''Günaydın yine mi aynı rüyayı gördün'' sordu.
-aynen
-'' Nihal sen de olmayacağını biliyorsun çocukluk aşkın o başka yerde sen başka yerde insan çocukluğundan beri bir kişiyi bekler mi ?'' Dedi Sema
- Bekler gerçekten seviyorsa bekler
-'' Adamın senden haberi bile yok'' dedi ve acı gerçeği yüzüme vurdu Sema
-'' Neyse ne beni boşverin ben iyiyim böyle ben inanıyorum bir gün karşılaşacaz inanıyorum''
Sema'yla Setenay bakışıp olumsuz bir şekilde başlarını salladılar.
'' İNANIYORUM!'' Diyip bir hışımla kalktım onlar da peşimden gelince arabaya binip iş yerinin yolunu tuttuk.
İş yerine gelip bankoya geçtik evet üçümüz de özel bir sağlık kurumun da sekreteriz. Günlük rutin işlerimizi devam ettirdik ama benim kafam hala sabah gördüğüm rüyada idi.
Bu durumumu patronum da fark etmiş olacak ki beni odasına çağırdı.
-'' Beni çağırmışsınız Demir Bey''
-'' Evet otursana Nihal ''
-''Buyrun''
-'' İş yerinde ve ya ailen de bir sıkıntı mı var ?''
-''Hayır her şey yolunda ''
-'' Emin misin dikkat dağınıklığın var ve ruh gibisin istersen git eve biraz dinlen bugün ''
-'' Gerek yok teşekkür ederim ama ben iyiyim''
-''İzinlisin Nihal konu kapandı git ve yarın kendini toparlamış bir şekilde gel''
-'' Peki teşekkür ederim''
Aşağıya inip eşyalarımı topladım Setenay ve Semaya durumu anlattım akşam bana gelmelerini söyleyip çıktım ve arabama binip eve gitmeye başladım.
Radyo da '' Sezen Aksu- Ben Sen de Tutuklu Kaldım'' çalıyor. Tam evimin sokağına dönecekken önüme bir araba ve arabaya bodoslama daldım. Allahım zaten birine sataşmak istiyordum arabadan bir hışımla inip bağırmaya başladım.
-'' oha ya oha biraz dikkat etsene kardeşim manyak mısın açsana camı heyyy!!!''
- Camı açmasıyla dondum kaldım '' Kusura bakmayın dikkatsizlik ettim iyisiniz değil mi'' dedi ben bir tepki vermeyince koluma dokundu'' Hanımefendi iyi misiniz?''
-'' İ- İyiyim ''
-'' Tekrar kusura bakmayın ne olur arabanızın hasarı neyse karşılayacam ama şuan çok acil bi yere yetişmem lazım ben size kartımı vereyim buyurun'' dedi ve gitti. Kartın üstündeki isme baktığım da rüyamı diye kendimi cimdikledim. Rüya değildi o burda o burda çalışıyor benim şehirim de çalışıyor. Cem burda demin ben çocukluk aşkımı gördüm. Eve gittim ve kendimi koltuğa atıp karta bakmaya devam ettim yaklaşık kaç saattir böyleyim bilmiyorum ama kapıyı zor duydum Sema'yla Setenay gelmişti.
'' Kızım sen daha da kötü olmuşsun '' dedi Setenay bana inanmayacaklarını bildiğim için direk '' o burda'' dedim. '' kim '' dedi Sema. Ben de kartı önlerine attım. Setenay kartı eline alıp sesli bir şekilde okudu '' Cem KARCI'' dedi ve şok olmuş gözlerle bana baktılar. '' O burda'' dedim tekrardan ve en son gözlerimin karardığını hatırlıyorum..
