"Walang hiya ka talaga"sambit ng isang babae na sumabunot saakin kanina.
Tatangkain sana niya akong sabunutan pero pinigilan siya ni chaeyoung.
Tumingin saakin ng masama si tzuyu habang hawak ang hita niyang may dugo.
"Di pa ako tapos sayo Ms Chou"sambit ko sabay alis.
SANA's POV;
Habang nasa labas ako hindi ko napansin na pumasok si eunha sa loob dahil malalim talaga ang iniisip ko....Nakita ko na lang na lumabas si eunha at galit na galit kaya agad akong pumasok sa loob.
Nakita ko sila nayeon na nagkukumpulan at may dugo.
"A-ahmm dahyun anong nangyayari bakit may umaagas na dugo?"pagtataka kong tanong.
"Kasalanan mo lahat ng 'to sana"sambit saakin ni mina.
Nakita ko si tzuyu na duguan at walang malay binuhat nila ito...Sasama sana ako ngunit pinigilan ako ni chaeyoung.
"Sana mas mabuti munang wag ka munang magpapakita ulit kay mina di ko alam kung anong magagawa niya sayo"sambit ni chaeyoung.
Napayuko na lang ako dahil naisip na ako ang puno't dulo ng mga kamalasan na nangyayari sa buhay nila....Kung tinupad ko na lang ang sinabi kong hihintayin niya ako hindi siya magagalit saakin at sana kami na ngayon masaya at nagmamahalan pero hindi lahat yun nabaliktad.
MINA's POV;
Habang papunta kami noon ni tzuyu sa bahay nila nayeon nakwento niya saakin na si sana at eunha ay in a relationship na...Aaminin kong nagalit ako kay sana non pero gusto kong magpaliwanag si sana kung bakit pinaghintay niya si tzuyu tapos iiwan din naman pala.
Hanggang sa nangyari ang aksidente at ang pinagmulan neto ay about kay sana...Hindi ko na alam kung magagalit ba ako kay sana or what.
Habang papunta kami sa hospital marami ng dugo ang nawala kay tzuyu at wala pa siyang malay tiningnan ko siya at nakita kong lumalaban siya ng hininga dahil nga sa marami ng nawalang dugo sa kaniya.
"Jeongyeon paki bilis pleaseee"sambit ko kaya agad niyang binilisan ang takbo.
Pag may mangyaring masama sa kapatid ko ako ang unang papatay kay sana.
traffic ang naabutan namin at malayo pa ang hospital hawak ko ang kamay ni tzuyu na lumalaban ng hininga.
Agad ko namang tinawagan si ate.
"Mina-yah?bakit?"pagtatanong niya.
Damn it bakit di ko kayang sabihin?.
"Ah wala gusto ko lang kamustahin ka kung mabuti ba ang kalagayan mo jaan"pagpapalusot ko.
"Ah ayos lang ako dito kayo jan ni tzuyu"pabalik niyang tanong saakin.
"Ah ayos lang din"maluha-luha kong sambit.
"Nanjan ba si tzuyu pakausap naman"saad niya.
"A-ahmm n-natutulog siya a-ate"utal utal kong sambit.
"Ahh ganon ba pagod ata kayo sige ingat kayo jan sa seoul ah?ilove you"sambit niya.
"I love you too"nanginginig kong sambit sabay baba ng cellphone ko.
Nakita kong namumutla na ang labi ni tzuyu pero wala pa ring umaandar na sasakyan.
"Jeongyeon eonnie namumutla na si tzuyu"sambit ni dahyun.
"Hindi niya kakayanin kung tutunganga lang tayo dito"sambit naman ni nayeon.
"Itakbo na lang natin yung kapatid ko wala tayong laban sa traffic"sambit ko.
Agad namang bumaba si jeongyeon para buhatin si tzuyu puno na ng dugo ang sasakyan maging ang damit ko nababalutan na rin ng dugo ang binti niya.
Tumakbo na kami ni jeongyeon at dahyun iniwan namin si nayeon at pinasunod na lang dahil wala talagang gustong magbigay ng daan.
Habang tumatakbo kami ay pawis na kami at hindi na kaya ni jeongyeon kinabahan ako ng mahawakan ko ang kamay ni tzuyu na napaka lamig na.
"Kaya mo pa ba eonnie?"tanong ni dahyun kay jeongyeon habang hinihingal.
"Para kay tzuyu kakayanin ko ayokong mawalan tayo ng kaibigan at hindi ko kakayanin yun"sambit niya na hingal na hingal na pero nakuha pa ring magsalita.
Wala na akong ibang iniisip kundi ang mailigtas si tzuyu.
Nagpasalamat kami at nandito na kami sa harap ng hospital agad naman nilang pinasok sa ICU si tzuyu dahil itim na ang labi niya at parang bumabagal ang pulso niya.
Hingal na hingal na napa-upo sa sahig kaming tatlo.
Lumabas ang doctor at kinausap kami.
"Asan po ang family ng pasyente?"pagtatanong niua na agad naman akong tumayo.
"Ako po yung kapatid niya kamusta po siya doc?"pag-aalala kong tanong.
"Naagapan naman po natin siya ng oxygen maraming dugo ang nawala sa kaniya at kailangan ng dalawang donors sa lalong madaling panahon"sambit niya.
"Ako po sir type A parehas po kami ni tzuyu pero pwedeng ako na lang kasi wala po kaming kasama na blood type A po yung dugo"sambit ko na sabay umiling siya.
"Hindi mo yun kakayanin at baka ikaw naman ang mawalan ng dugo kaya dapat dalawa kayo"sambit niya.
"Si Nayeon Type A siya"sambit naman ni jeongyeon.
"Call nayeon now"sambit ko at tinawagan na nila si nayeon.
NAYEON's POV;
Malapit na ako sa hospital na sinabi ni mina ng biglang tumawag si jeongyeon.
"Oh bakit?kamusta si tzuyu?"pag-aalalang tanong ko.
"Ok na siya kailangan lang salinan ng dugo pwede ka ba?"tanong niya.
"Oo naman sige anong room ba kayo?nandito na ako sa tapat ng hospital"sambit ko.
"Nasa ICU kami pero sasalubungin ka na lang ni dahyun"sambit niya.
"Sige bye na"sambit ko agad naman akong nag park ng sasakyan at nakita ko na si dahyun liit.
Part 7
Start from the beginning
