Bize anlatılan hikayeler . Bazıları unutuldu bazıları efsane oldu. Unutulanlar genellikle ailenizin size anlattığı "yaramaz çocuğun ceza alması "hakkında yada "Canavarların uymayan çocukları yediği" hikayeler.
Onlar bir Pamuk Prenses gibi bir efsane değil . Bir mesaj vermeyen o saçma hikayeleri herkes seviyor.
Insanlarda öyle ,her zaman havalı,kendi beğenmiş ve güzelleri sever.
Ama hiçbir zaman onları takmazlar.
Biz diger kendini bilmişler gibi değiliz. Insanlar bize karşıdan bakınca kendilerini görüyor . Biz bir ayna gibiyiz neysek oyuz. Ve ... ve biz asla kaybedenlerden olmayacağız belki kendi hikayelerimiz bizi kötü olmaya sürüklüycek ama yinede savaşacağız.
Biz kendimiziz . Onlar belki yapmacık kahkalarını atcak bizde belki o zaman depresyonda olacağız ama birgun gökyüzümüzdeki bulutlar dağılacak ve tüm kalbimizle delice kahka atcaz. Onlar o yapmacılığı ile güneş açacak yada yağmur yağacak bir gökyüzüleri bile yok ki.
→Biz kendimiz olarak zaten kazandık.
