ZELİHA (Yeniden Düzenlemede)

1.Bölüm

Zeliha beline kadar inen kumral saçları kahverengi gözleri yerinde kilosu ve orta boylu çok güzel bir kızdı..
  Güzellik sadece ayna da olanmıdır dedi kendine bakarken , yüreğide güzel olmalı insanın.
   Merhametli olmalı, sevgi dolu olmalı kalbi dedi kendi kendine, sen hep böyle ol Zeliha hiç değişme diye göz kırptı aynaya..

   Güneş doğdu penceresinin kıyısına ve Zeliha hızla kalktı yatağını topladı iş kıyafetini giydi.
   Annesine baktı uyuyordu odasında, seccadesi yerde seriliydi,
" yorgun demekki namaz kılıp uyumuş canım uyusun " diyen içinin sesi ile
mutfağa gitti 2 küp şeker attı ağzına avluya çıktı ve ahıra gitti..
   Evleri mütevazı bir köy eviydi 2 oda bir salon toprak bir ev, zamanla tamir edile edile iyi bir duruma gelmişti, avlusu ve yanında minik bir ahırı orta büyüklükte birde bahçeleri vardı..

2 ineği sağdı 2 minik buzağıyada süt ayırdı yemliklerini doldurdu, altlarını temizledi,  ahırdan çıkarken babasını gördü
  " baba erken kalkmışsın " dedi.
babası tebessüm ederek
"  ver kızım süt kovasını çok yoruyorsun kendini " diyerek eğildi  kova ağrıdı kızlar yüklü iş yapmasaydi.
*Olurmu baba *dedi Zeliha, 
  "ben severek yapıyorum bunları hem size hizmet etmek mutlu eder beni"

*  sağol kızım Allah senden razı olsun da nereye kadar bize bakmak için kendi hayatını erteleyeceksin * dedi üzgün bir şekilde babası
  *deme öyle mutluyum ben* dedi kızi...
   Zeliha'nın annesi Fatma hanım Zelihayı 38 yaşında doğurmuştu birde Abisi vardı Zeliha 'nın evliydi merkezde yaşıyordu.
Zeliha ilk okulu köyde okudu ortaokulu da merkezde okumak için kayıt oldu ama gidemedi annesi rahatsızlandı erken yaşta, hemen yoruluyor kasları ağrıyordu babası Mehmet bey ise bugün 67 yaşındaydı çok değildi yaşı ama küçük yaştan beri çalışmaktan köy hayatı zorluğundan yokluktan fakirlikten erken çökmüştü, artık eskisi gibi çok iş yapamıyordu ufak tefek bahçe ekiyor uğraşı çıkarıyordu tüm
yük Zeliha nın üstüne kalmıştı anlayacağınız...

Merhametli Zeliha, iyi kalpli Zeliha yüreğide yüzü kadar güzel Zeliha anne ve babasına bakmak için tüm gayretiyle uğraşıyor onlar biraz daha rahat etsin diye herşeye yetişmeye çalışıyordu,  abiside destek oluyordu elbet ama şartlar zor o da ancak kendi ailesine çocuklarına,  eşine yetişebiliyordu.
  Yazları izin alabildiğinde geliyor eksik gedikle ilgileniyor bağda bahçede çıkan mahsulü satıyor babasına yardım ediyordu.
  Zeliha nın çarşı pazar işlerinde araba ayarlıyor annesi sık sık hastaneye gittiği için merkeze geldiklerinde elinden geldiği kadar eşi ile birlikte destek olmaya çalışıyordu.

Zeliha mutluydu küçük köyünde kendi kendilerine yetiyorlardı birde şu görücüler bıraksaydı gelip gitmeyi hemen hemen her hafta biri geliyordu Zeliha yı görmeye,  hepside red cevabı ile dönüyorlardı Zeliha kız kimseyi istemiyordu.

Köyde kendini bilmez bir grup dedikoducu laflara başlamıştı bile
"  yok burnu kaf dağında o kadar yağız delikanlı gitti beğenmedi yok kendini ne sanıyor bu kız sevdiği var kesin yada okul meraklısydı bu kendine güvenmiyor belliki temiz çıkmaz diye babası da destek verip gönderdi bu aklı bir karış havadayken ne yaptı kendi bilir"  diyerek genç bir kıza leke sürüyorlardı utanmadan..
  Bu sözler Zeliha 'nin başına neler neler getirecekti.Hayati tamamen değişecek aklına gelmeyen herşeyi yaşayacaktı..

Bu laflar annesininde kulağına gelir oldu artık..
Zeliha süt kovası ile girdi mutfağa vakit ilerlemişti sütü kaynattı çay demledi siniye kahvaltılık çökelek inek peyniri zeytin 2 de yumurta kırıp indirdi sofrayi,  annesinede sıcak bir süt kasesi hazırladı midesine dokunuyordu kadının çay.

Anasını uyandırdı "  anam kalk hadi herşey hazır"  dedi uyandı Fatma kadın yavaşça kalktı abdest tazeleyip oturdu sofraya babası da geldi kahvaltı etmeye başladılar,  annesi Zeliha ya baktı "  guzum çok yoruluyon gurban ciğere biz kendimiz idare ederik galan sen bugader gendini bağışlama bize " dedi babası da annesini onayladı..
Zeliha üzüldü
  " zorla yapmıyom ana valla memnunum ben niye ele laf ediyon siz başımin üstünesiniz"  dedi
anası babasına baktı
" gızım elin lafı ağır olur belimizi gırar benim gaygım seni yuvanda görmek"  dedi anası mahzunca, durumu özetlemiş oldu aslinda.

Çay faslı bitince Zeliha herşeyi topladı mutfağı derledi evi süpürdü avluyu süpürdü çamaşırı yıkadı,  su avluda çeşmeden akardı içeri taşıyıp işlerini hallederlerdi.

İşlerini bitirip ekmek hamuru yoğurdu sobanın kenarına bastırdı maya çekene kadar.
  Tam herşeyi bitirdim az oturup el işi yapayım derken kapı çaldı koştu kapıya baktı gelen köyün eski muhtarı ve hanımıydi...

Böyle böyle gelmişti yavaş yavaş zor günler..

   ..21 Kasım 2021..