"kung mawala ka man basta nandito lang ako, hihintayin kita!"
~*~
Dear Diary,
It's been 3 years since I blocked her on Facebook Messenger at hanggang ngayon, tandang-tanda ko pa rin ang huling message niya sa akin.
Sabi niya, hihintayin niya ako. Sabi niya, nandiyan lang siya kahit mawala ako.
At ewan ko ba, siguro minaliit ko yung pagkakasabi niyang 'yon kasi may isang maliit na idea sa isip ko na hindi naman niya talaga magagawa 'yun. She'll became tired of me for sure. Huling atmosphere ng chatbox namin, I was angry at her.
Eh kasi naman. Ilang linggo. She bugged me. I can't escape from her. Ni-hindi ko nga alam itsura dahil anime character ang dp niya sa Facebook.
Ilang beses ko na siyang binlock pero ilang beses din siyang gumawa ng mga account para i-chat ako. Dumating sa point na kada may magch-chat sa akin na anime character ang dp, inaa-assume ko na na siya 'yon.
And that happened.
Kaya napilitan ako, I entertained her.
And the rest...is history.
Now, diary, I'm afraid that after all those commotion...here I am, longing for her.
Am I just ignoring the fact that I somehow became attached to her by any chance or am I just trying to be blind and dumb? Or the same?
If I unblocked her, will she still be there?
3 years, wala nang nanggugulo sa tahimik kong buhay at hindi ko lubos akalaing sa pagkakataong ito ko maiisipan ang panloloko ko sa sarili ko noong mga panahong iyon.
I am completely fucked up that I came to a point that I wish she kept her promise.
With regret,
Austin
~*~
