‘wat?’ kreun ik tegen hem.

‘wat bedoel je met ‘wat’!? ik wil mijn mate!’ schreeuwt hij. Ik krimp in een bij het horen van zijn harde toon.

‘dat wil ik ook hoor!’ spreek ik hem tegen. Ik sta op en loop naar de kleerkast om me aan te kleden.

‘weet je eigenlijk wel waar ze zijn!?’ schreeuwt hij naar me. En weer krimp ik ineen. Ik val bijna door het plotselinge harde geluid.

'Ja! Ja! Ik weet wel waar ze zijn!’ grom ik naar hem. Ik wil gewoon dat hij zijn kop houd.

‘hoe?’ vraagt hij nieuwsgierig.

‘ze draagt mijn teken, ik heb haar verteld dat ze niet weg van me kan rennen, met een reden!’ antwoord ik.

‘ga verder!’ roept hij uit. Ik grijns.

‘omdat het mijn teken is, ze is van mij! Haar geur zal overal boven uit steken. Ik kan haar overal vinden in minder dan een uur!’ zeg ik lachend met tevredenheid.

Ik hoor hem grommen en daarna verbreekt hij onze connectie. Ik grinnik en schud mijn hoofd. Ik doe een hand door mijn haar om de ‘net uit bed’ look weg te halen. Ik loop naar beneden en gelijk de voordeur uit. Ik loop naar het pack-huis met stamleden die allemaal hun hoofd buigen uit respect zodra ze mij zien. Ik knik en geef hun een kleine glimlach ondanks mijn verveelde en kwade stemming.

Ik was bijna de deur uit wanner ik een hoge irritant vervelende stem mijn naam hoor roepen.

“oh lieve god! Alfa! Waar heb je gezeten!?” haar schelle stem slaakt eeb kreet terwijl ze naar me toe rent en me in haar klouwende armen sluit. Met haar stomme neppe lange nagels.

“ga weg.” Grom ik. Cassandra was de pack-hoer. Ze heeft blond haar, hele neppe borsten, ze is super klein maar met de hakken die ze draagt is ze net aan 1,60. Wat helemaal niks is vergeleken met mijn 1,85. Ze heeft zoveel make-up op haar gezicht gesmeerd dat pack-leden haar ‘poederdoos’ noemen. Wat echt hilarisch is, maar zij zegt dan weer dat ze gewoon jaloers zijn op haar schoonheid. Schoonheid mijn kont. Ze is gewoon is makkelijk en jongens hebben zou eenmaal hun behoeften dus ja dan komt ze van pas.

“maar ik heb je nodig voor een paar dingen.” Dit probeert ze verleidelijk te fluisteren maar ze faalt compleet.

“wat dacht je van…. Nee.” Dit zeg ik terwijl ik weg loop, maar natuurlijk volgt ze me.

“sommige meisjes zeggen dat je je mate hebt gevonden!” roept ze uit.

“ja, die heb ik inderdaad gevonden.” Zeg ik met een grijns want ik zie uit naar het moment dat ik haar weer zie.

“dus…. Ik wil onze bruiloft heel snel!” ze gilt het uit opgewonden en ik stop onmiddellijk met wat ik aan het doen was, weglopen van haar.

“wat?” fluister ik terwijl mijn ogen vergroten. Alsjeblieft vertel me niet dat ze echt denkt dat….

“wel dus, ik ben je mate!” ze zegt het alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

“jij bent mijn mate niet.” Dit zeg ik heel langzaam alsof ik tegen een klein kind praat die je iets belangrijks moet uitleggen.

“natuurlijk wel, natuurlijk ben ik je mate! Wie kan er anders de Luna van de pack zijn en de mate van de alfa!?” dit zegt ze met een stom vervelend lachje, maar het eindigt meer in een knorrend varken. Iewl.

“mijn mate is Blaire.” Zeg ik trots. Maar ook van streek omdat zij me tegen houd van haar terug krijgen.

“uhg! Die slet! Zij is gewoon tegen je aan het liegen. Ik ben je echte mate!” ze probeert me nog wanhopig over te halen. Maar ik geef haar een dodelijke blik die haar doet stoppen.

“ga weg!” commandeer ik met mijn alfa toon. Niemand kan deze toon tegenspreken. Behalve weerwolven die niet in deze pack zitten. Vreemde weerwolven. Ook wel schurk wolven genoemd. Of rogues.

Tranen staan er in haar ogen terwijl ze jammerend wegloopt. Ik zucht van verlichting. Dank u god dat ze weg ging. Ze verveeld me zo erg, maar ze was op sommige momenten wel handig.

Ik loop ook weg en pak onderweg mijn Beta.

“waar gaan we heen man?” vraagt hij.

“mijn mate is weggerend…” fluister ik. Super kwaad op wat ze heeft gedaan. Zijn ogen vergroten en zijn mond valt open.

“oh rot voor je! Sorry man.” Zegt hij, je hoort het medeleven in zijn stem en je ziet het in zijn ogen.

“het is oke, we gaan ze nu halen, nu!” roep ik uit. Ik ruik haar geur gelijk al in het bos. De geur is oud maar het is een begin.

“oke laten we snel gaan!” roept Josh mijn beta uit.

Ik volg haar geur met Josh op mijn hielen.

Na een paar uur komen we in neutraal gebied. Wat betekent dat Rogues hier mogen rond zwerven omdat het vrij land is. Kak Kak Kak.

Ik volg Blaire’s geur en dat brengt me naar een klein restaurantje en onmiddellijk vliegen allerlei Rogues geuren mijn neus in. Ik haal mijn neus op van walging en afkeer. Maar één geur staat boven allemaal uit. Één heerlijke geur.

Blaire.

schrijvers opmerking:

thnx voor het lezen, ik vind het ook leuk om te schrijven maar vooral omdat ik zie dat mensen het lezen en stemmen en reageren. maar niet vergeten te stemmen en reageren want dat is altijd leuk.

ik doe een spel met iemand wie er zoveel mogelijk volgers in en bepaalde tijd kunnen krijgen, dus ik zou het fantastisch vinden als jullie me zouden willen volgen! :)

ik heb nu vakantie dus het is de bedoeling dat er veel chappies verschijnen,  maar school houd er geen rekening dat mensen ook hobbie's kunnen hebben dus ik heb volgende week 8 toetsen :0. dus ik zit onder huiswerk en leerwerk controle wat het aantal chappies weer omlaag haalt.

even voor de duidelijkheid: chappies= chapters= hoofdstukken. XDDD

Niet Wegrennen! (voltooid)जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें