Ο Θησαυρός του Βοσπόρου

Κεφάλαιο 4ο Ροζ Χαλαζιας*

Ο Τζεμ σταμάτησε απότομα και μάζεψε την πέτρα που κύλησε στα πόδια του. Πίσω του ακολουθούσε η αδερφή του η Εσρα και ο ξάδερφος του ο Κερεμ.

"Abi(αδερφέ);" ρώτησε η Εσρα που σκόνταψε πάνω του .
"Τι συμβαίνει γιατί στέκεσαι έτσι;"

"Τι είναι αυτό;" ρώτησε ο Κερεμ δείχνοντας την πέτρα.

Ο Τζεμ κοίταξε την πέτρα και μετά την κοπέλα που βρισκόταν πεσμένη στα γόνατα μπροστά του. Τον κοιταζε έκπληκτη, σχεδόν μαρμαρωμενη σαν άγαλμα.
" Bu senin mi? (Είναι δική σου;) τη ρωτήσε.
" Αα... ben türkçe konuşmuyorum.. (Δεν μιλάω Τουρκικά..) " Απάντησε δειλά.
" Μήπως είναι δική σου; "ρώτησε ο Τζεμ αυτή τη φορά στα Αγγλικά δείχνοντας την πέτρα στην παλάμη του.
Η Εμυ σηκώθηκε μηχανικά και τον πλησίασε.
"Ναι. Είναι ενεργειακός λίθος, βοηθάει στο στρες" Εξηγησε εκείνη.
Η αμηχανία την έκανε να φλυαρει άσκοπα.

"Νομίζω ότι χρειαζόμαστε κι εμείς κάτι τέτοιο. Αν όντως βοηθάει στο στρες"σχολιασε ο Κερεμ.

"Αλήθεια βοηθάει έχω διαβάσει στο διαδίκτυο για τους ενεργειακούς λίθους " παραδέχτηκε η Εσρα και χάρισε ένα πλατύ χαμόγελο στην Εμυ η οποία όμως κοιταζε επίμονα και αποχαυνωμενη τον Τζεμ.

" Εεε.. "(κούνησε το χέρι του μπροστά στο πρόσωπο της και η Εμυ ανοιγοκλεισε σαστισμενη τα μάτια)
" Λοιπόν θα την πάρεις η θα την κρατήσω για ενθύμιο;" Ρώτησε και της χαμογέλασε.

Η Εμυ θαύμασε τα χαριτωμένα λακκάκια στο πρόσωπο του και ασυναίσθητα χαμογέλασε πλατιά.
"Ναι.. Βέβαια" Άπλωσε το χέρι  της για να πάρει την πέτρα μολις  όμως τα χέρια τους ακούμπησαν η Εμυ ένιωσε να την διαπερνά ηλεκτρικό ρεύμα. Οπισθοχωρησε απότομα κρατώντας σφιχτά την πέτρα στα χέρια της.

"Ευχαριστώ" ψέλλισε.

"Ωραία, ώρα να πηγαίνουμε "είπε ο Κερεμ χτυπώντας ελαφρά τον ξάδερφο του στον ώμο.
"Καλή συνέχεια" ευχήθηκε στην Εμυ και μαζί με τον Τζεμ και την Εσρα προχώρησαν στην έξοδο.

Η Εμυ τους είδε να αποχωρούν και αμέσως μετά μπήκε μηχανικά στο ασανσέρ. Κοίταξε τα κουμπιά προσπαθώντας να θυμηθεί που πήγαινε.
Εκλεισε τα μάτια και έτριψε το μέτωπο της.
" Α.. Ναι.." είπε ανοίγοντας απότομα τα μάτια. "Γιουσούφ.. Στον 6ο όροφο" μουρμούρισε και πατήσε το κουμπί του 6ου.
***********************************

"Φίλε την τρέλανες τη μικρή" είπε ο Κερεμ γελώντας μόλις βγήκαν από την εταιρεία.
"Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς;"
"Έλα τώρα δεν είδες πως σε κοιτούσε; Σχεδόν τραυλησε.
Πως τις καταφέρνεις  βρε αδερφέ; Και εγώ πλούσιος, εργένης και όμορφος είμαι αλλά αυτό που γίνεται με εσένα..."