Gerçek bir hayattan alınmıştır.

Ben..

Bazen nasıl başlanır,ne yapılır bilmiyorum.Kendimi kontrol edemiyorum.Ben kendimi anlamıyorum,ne olduğumu bilmiyorum.İnsanların dediği gibi hasta mıyım ben yoksa? Kafam çok karışık ve kendi yolumu bulamıyorum.Sanki beynim doğru yolu bulamamak için bana oyun oynuyor.Ya da ben zorlaştırıyorum bazı şeyleri...
Üstüne üstlük yeni başladığım bu okul çok can sıkıcı..
Ben gerçekten anlaşamıyordum kimseyle hele ki ilk günden başıma gelen olaylar gerçekten şaka gibiydi.Yarım akıllının biri siyah giyindiğim için bir tane daha depresyon faresi geldi diye alay edince kendimi tutamadım..Hep öyle oluyor zaten sinirlerimi kontrol edemiyorum.Elime geçirdiğim gibi kalemi bacağına sapladım.Çocuk bağırırken kaçtım.Okuldan çıkacaktım ki arkamdan olgun bir adam sesi geldi.Hayırdır nereye bu saatte ?
Hastayım eve gitmem lazım dedim.Adam bir kahkaha attı.Gidersin ama önce bir hesap ver bakalım.Yaptığım şey hemen yayılmıştı sanırım nasıl bir okul bu biraz sabretseler olmaz mıydı sanki tamam yaptığım şey yanlış illaki hesap vermem,bir ceza almam gerekecekti ama şuan sırası değildi.Adamı takip ettim.Bir odaya geldik kapının üzerinde müdür odası yazıyordu.Anlamam uzun sürse de bu adamın okul müdürü olduğunu anladım.Ne güzel bir karşılaşma ama bacağına kalem sapladığım çocuk buradaydı.Hastenede değil de neden burada acaba derken müdür konuşmaya başladı.Evet güzel kızım açıklamak ister misin ama önce adını rica edeceğim dedi.Adımı söylemesen bile kayıtlardan öğrenecekti zaten fazla zorlamadan Algın dedim.Adım Algın..