HAN SAAT İLK MACERA -/DÜZENLENİYOR\-

X. BÖLÜM

Han tekrardan geldiği yolda yürüdü etrafında herkes ona bakıyordu çünkü Han'ın posterleri heryerdeydi Han bundan rahatsız olmadı çünkü o 13. olduğunun farkındaydı. Korkmuyordu, aklından şunları geçirdi; Ben 13.yüm kimseden korkmam kimse bana karışamaz ben evrenin hükümdarı olacağım önümde herkes diz çökecek.
O ne yapacağını biliyordu SAFDERS'E gidecek resimle konuşacak ona yer ayırmasını söyleyecekti ya da direk gidecekti tek sorun; MİXDER neredeydi?
Giderken gözüne birşey çarptı bu bir kadındı evet bir kadın Han o kadını tanıyordu. Uzun boylu, ciddi yürüyüşlü, asil duruşlu bir kadın kafasında cadı şapkası vardı. Han aklını zorladı ve anımsadı bu onun teyzesiydi evet evet bu Juli teyzeydi. Onu 4 yıldır göremiyordu çünkü ailesiyle sorunlar yaşamışlardı onun için pek görüşmüyorlardı.
Ondan hep korkmuştu çünkü boyu uzun olmasına rağmen suratı çok küçüktü tıpkı bir sincap gibi. (Ovv iğrenç ve korkutucu. Araya kendimi de ekledim huhuuu neyse, devam edelim.) Han teyzesine görünmemeye çalıştı ve oradan hızlı adımlarla çıktı. Han iyice uzaklaştıktan sonra yine etrafına baktı. Bir kız gördü güzeldi saçları kızıl rüzgar gibiydi çok güzeldi ama takmadı ne de olsa onu bir defa gördü, hem daha sonra göremezdi ki. Biraz daha yürüdükten sonra SAFDERS'E ulaşmıştı. İçeriye girdi ve resmi aradı bulamadı o resmi tekrar tekrar etrafına baktı yerinde yoktu birden o sesi duydu o resmin sesiydi, hatırlıyordu. Sese doğru gitti ve karşısına bir kapı çıktı. Kapıyı yavaşça araladı ve orada bir kişi vardı sanki onu bekliyordu adam resmin etrafındaki komutana benziyordu. Korktu girmedi ve kapıyı hızlıca kapattı arkasına döndü ve birden dışarda gördüğü kız yanındaydı
- Merhaba ben Veronica sen kimsin?
- Ee şey benim adım, benim adım Han.
- Memnun oldum Han. Ee ne arıyorsun Ben'in odasında?
- Ne onun adı Ben mi?
- Evet Ben çok tatlı bir köpek değil mi?
- Köpek mi? Ne köpeği? Orada bir adam var yahu ne köpeği?
- Ne! Sen onun insan olduğunu nereden biliyorsun?
- Çünkü çünkü görüyorum.
Veronica Han'ın yakasından tutup çekti ve dedi ki; gel benimle.
- Bir sen kimsin? İki nasıl görüyorsun onu ?
- Bir ben Han Saat. İki nasıl oluyor biliyorum o nasıl köpek, dev gibi bir adam!
- Hahaha Han Saat'miş yalan söylüyorsun.
- Yok yalan değil ben Han Saat'im.
- Nasıl? Senin kehanetlere göre ölmüş olman gerekiyordu tam tam 13 dakika önce. Hemde hemde Lilly Jack'in elinden.
- Olabilir ama onlar kehanet, ben kazandım. Hem ne kehanetleri?
- Kehanetler gerçektir ve kehaneti tutmayan biri- haaaa sen sen 13.'sün.
- Evet ama bu ne işe yarıyor hala bilmiyorum. Sadece gururlanıyorum.
- Ne demek gururlanıyorum sen 13.'sün ya kötü olacaksın ya da iyi.
Veronica heyecandan aklından geçenleri yanlışlıkla dışarıya aktardı
- Ne diyorsun sen o 13. ona bağırırsan kızabilir.
- Hahahahah keşke bunları içinden söylesen Veronica.
- Ne ne diyorsun sen. Şey yani özür dilerim benim dobralığımı affet. Lütfen.
- Hiç sorun değil şey diyecektim sen galiba Kehanetleri biliyorsun. Bana anlatır mısın
- Hayır olmaz çünkü bir kişinin kendi kehannetlerini bilmesi ona çeşitli işkenceler ve ölumlerin sebebi olur yalnız geçmiş kehanetler söylenebilir mesela az önce.
Han ve Veronica konuşmaya devam ettiler ama han birşeyi unutmuştu o kötü olmayı unutmuştu...

Vay bee 10 bölüm bitti zaman ne çabuk geçiyor değil mi hadi ben yazmaya siz okumaya devam.

Eğer kitabı beğendiyseniz oylayıp yorum yapabilirsiniz. Bu kitap benim ilk kitabım yanlışlıklar olabilir bulursanız yorumlara yazmayı unutmayın veya özelden yazabilirsiniz eğer kitap hoşunuza gittiyse takip edip beni sevindiren olursunuz.

Unutmayın SEVİLİYORSUNUZ KRALLAR/KRALİÇELER (๑♡⌓♡๑)(｡♡‿♡｡)(◍•ᴗ•◍)❤༼ つ ◕‿◕ ༽つ(づ￣ ³￣)づ