Sorry, na-inlove na 'ata ako sa'yo?!

Dulo

"Gabriel! Okay lang ba kayo diyan?", tanong ng mommy ni Gabriel mula sa labas ng kwarto. Alam ng mga ito na naroon na siya dahil sa mga ito siya humingi ng tulong para sa plano niyang ito. Nang hindi sila sumagot, kusang bumukas ang pinto. Pumasok ang mommy at daddy Ni Gabriel.

"Anong ginagawa niyo diyan sa sahig? Don't tell me diyan na naman kayo matutulog?", tanong ng mga ito.

Agad silang tumayo ni Gabriel at umupo sa kama. Tahimik lang siya at kinakabahan.

"Mom? Alam niyo po lahat ito? For sure, kayo ang nagpatay ng ilaw! Kasabwat po kayo ng lukaret na to noh?", sabi ni Gabriel.

Tumawa lamang ang mga ito.

"Mom? Dad?!".

"Okay okay, yes! Narito rin ang ninong at ninang mo!", ang tinutukoy ng mga ito ay ang parents niya.

"Really? Lahat kayo pinagtulungan ako. Tsk", pagkatapos ay pumasok din ang mga magulang niya. Humalik si Gabriel sa mga ito pero halatang nagtatampo pa rin ito.

"Huwag ka nang magtampo Gab. Narito na nga kami oh. Ayoko na ring itolerate ang kabaliwan ng kinakapatid mo. Ooppss... Parang ang awkward pag kinakapatid ano?", sabi ng mommy Euri niya.

Nagkatawanan naman ang lahat.

Sige na, iiwan na namin kayo diyan. Mukhang hindi pa kayo tapos mag-usap. Behave okay?", sabad naman daddy niya.

Umalis na ang mga ito at naiwan ulit silang dalawa ni Jaryl. This time ay may ilaw na kaya sobrang awkward na sa kanilang dalawa ang sitwasyon. Lalo na yung muntik nang mangyari kanina. Pareho silang tahimik. Walang gustong maunang magsalita. Ni hindi nila matignan ang isa't isa.

Nagi-guilty siya. Sobrang guilty. Kaya naman nung nakita niya ang fake account na sinabi ni Nikko, agad siyang nag-decide na umuwi. Nang malaman niyang sina Aiko lang naman pala ang gumawa nun para malaman kung anong nangyari sa kanya, nagpatulong na rin siya sa mga ito para makatugtog siya noong graduation nila. Pinilit niya ring palitan ng Remember Me this Way ang song na ipeperform ng isang section. Mabuti na lang at pumayag ang mga ito. Dapat ay magpapakita na siya kay Gabriel nung mga oras na yun, pero naduwag siya. At ayaw niya ring masira ang gabi nito lalo na at hindi pa ito nakakapag-speech. Kaya kinausap naman niya ang tita mommy niya na hindi na siya aakyat ng stage at sosorpresahin na lang si Gabriel sa bahay. At yun na nga ang nangyari. At ngayon, hindi niya alam kung paano niya uli ito haharapin.

"Ah...", umpisa ni Gabriel. Hindi na siguro ito makatiis. Nabibingi na rin siya sa katahimikan.
"Baka inaantok ka na? Anong oras na din. Babalik na 'ko sa kwarto ko. Mamaya na lang tayo mag-usap ulit. Marami ka pang ieexplain eh", dugtong nito.

Naalarma siya. Inaantok na nga siya at pagod na rin, pero ayaw niyang umalis ito at lumipat ng kwarto. Paano ba niya sasabihin dito na huwag muna itong umalis? Nang hindi pa rin siya nagsalita ay tumayo na ito.

"Sige Jaryl, mamaya na lang ulit", sabi ulit nito. Akmang aalis na ito nang bigla niya itong hawakan sa braso. Nabigla ito at nabigla rin siya sa ginawa niya. Napatingin ito sa kanya. Nakaupo pa rin siya sa kama habang hawak ang braso nito.

"Dito ka muna, please", bulong niya. Nakatingin siya sa sahig dahil hindi niya kayang salubungin ang mga tingin nito.

"Ha?", tanong nito.

"Please stay with me", bulong ulit niya.

"Hindi kita marinig".

"I said don't leave", mahina pa ring sabi niya.

"Hindi ko maintindihan ang sinasabi mo Jaryl".

Bumuntong-hininga siya. Tumayo siya at agad itong niyakap.