~Tijdsprong van een paar maanden~
{Pov Nikita}
Ik ben zo blij dat ik Pierre eindelijk weer ga zien. Ik ben een paar races niet meegegaan, omdat ik examens had. Vandaag is het dan eindelijk zo ver. En de race is hier in Monaco! De hele rit naar het circuit kon ik aan niks anders denken dan aan Pierre. We komen aan bij het circuit en ik ren gelijk naar de motorhome van Pierre. Als ik bij de pit box aan kom van Alpha Tauri zie ik Pierre, maar hij is niet alleen. Als ik dichterbij kom zie ik dat hij met een meisje staat te zoenen. Ik loop zo snel als ik kan naar hem toe en trek hem van die meid weg. Ik sla hem vol in zijn gezicht en ren dan met tranen weg. 'Nikita wacht even! Ik kan het uitleggen!' 'Laat me met rust Pierre! Het is klaar, het is over! Ik hoef je NOOIT meer te zien!' Ik weet niet waar ik heen moet. Ik wil niet naar Daan of mijn ouders. In een fractie van een seconde besluit ik om naar Lando te gaan. Hij is de enige die ik op dit moment wil zien. Ik klop aan op zijn motorhome en even later doet hij open. Ik loop naar binnen en zak via de muur op de grond. Hij heeft me echt pijn gedaan. Dit gevoel het doet pijn, het voelt alsof ik geen lucht meer krijg. Ik voel een hand op mijn schouder. Ik kijk op en zie Lando gehurkt voor me zitten. 'Wat is er gebeurt?' 'Pierre.' Zeg ik en hoor een deur open gaan. Ik kijk naar de deur en zie Daan staan. Lando kijkt naar Daan en Daan kijkt naar Lando. Ze knikken allebei en Lando staat op. 'Ik ben zo terug okay?' Ik knik en zie Lando en Daan de deur uit lopen.
{Pov Daan}
'Weet je precies wat hij gedaan heeft?' 'Nee Daan ik heb geen idee, maar ik weet wel dat het iets is wat haar heeft gebroken.' Ik snel pas lopen Lando en ik naar de Alpha Tauri pit box. 'Waar is Pierre?' Vraag ik boos. 'In zijn motorhome. Hoezo?' 'We moeten hem spreken.' 'Nou het lijkt mij een beer idee als jullie je gaan voorbereiden op de race. Die begint met 10 minuten.' Lando en ik lopen nog bozer terug naar de McLaren bit box. Lando loopt zijn motorhome in en komt even later terug met een iets rustigere Nikita. Lando en ik stappen in onze auto's en rijden naar de opstelling. Ik start naast Pierre en Lando start achter Pierre. De lampen gaan aan en ik wacht tot ze uit gaan. Als de lampen uit gaan weet ik voor Pierre te komen. Als Pierre mij aan de binnenkant probeert in te halen sluit ik de deur en vliegt hij de baan af. Ik zie dat het een gele vlag situatie is, dus dat zou wel betekenen dat hij in de banden stapel is gekomen. De rest van de race ging niet echt lekker. Ik ben als 9e over de finish gekomen, maar ik weet dat ik beter kan. Na de race is het tijd voor de interviews. Ik loop naar Jack Plooij en weet nu al wat hij sowieso gaat vragen. 'Daan in de eerste bocht wou Pierre je inhalen, maar je gooide de deur dicht. Waarom deed je dat?' 'Ik had hem niet gezien.' Zeg ik als of ik het meen. Na heel vaak de zelfde vraag gehad te hebben loop ik weg. Onderweg naar mijn motorhome kom ik Pierre tegen. 'Waarom deed je dat?' 'Waarom deed ik wat?' 'De deur voor me dicht gooien in de eerste bocht?' 'Owh weet niet had ik zin in.' 'Hoezo had je daar zin in?' 'Owh weet niet. Misschien omdat jij Nikita haar hart hebt gebroken.' 'Dus ze heeft het vertelt he?' 'Ja tuurlijk.' Lieg ik in de hoop dat hij zegt wat er is gebeurt. 'Wil je haar zeggen dat ik niet begon met zoenen, maar dat meisje? En dat het niet mijn intensie was om haar door te blijven zoenen...' 'JE HEBT WAT?!' 'Dus ze had het je niet verteld?' 'Nee tuurlijk niet. Ze was te gebroken om te praten, maar toen ze je naam zei wist ik al dat het niet goed zat.' Zeg ik en loop boos weg.
{Pov Lando}
Ik kom aan bij de pit box en zie Nikita met een monteur praten. Ze is aan het lachen en dat doet me goed. Ik loop er heen en leg een hand op haar schouder. Nikita draaid zich om en vliegt me om m'n nek. 'Je hebt het super goed gedaan Lando.' Zegt ze en geeft me een kus op mijn wang. Ik voel mijn wangen rood worden en draai me om. 'Zullen we zo een ijsje halen?' Vraag ik hoopvol aan Nikita. Nikita knikt en ik loop naar mijn motorhome om me even te douchen en om te kleden. Als ik klaar ben zie ik Nikita nergens. Dan hoor ik een bekende stem schreeuwen: 'Pierre laat me gewoon met rust! Je weet dat ik niet wil praten! Je hebt me genoeg pijn gedaan!' Ik ren naar haar toe en zie dat Pierre, Nikita tegen de muur aandrijft. Ik pak Pierre bij zijn schouder en trek hem naar achter. 'Je hebt haar toch gehoord? Ze wil niet met je praten!' 'Waarom laat niemand mij mijn verhaal doen? Of zijn jullie nu samen?' 'Nee Pierre, Lando en ik zijn niet samen, maar je hebt me gebroken!' Zegt Nikita en begint te huilen. Ik pak haar hand en we lopen weg. Als we in de taxi naar het strand zitten is ze eindelijk gestopt met huilen. 'Ik snap het niet Lando. Ben ik niet goed genoeg voor hem? Waarom zou iemand zoiets doen?' 'Nikita luister, na wat hij je heeft aangedaan is hij je niet waard okay? Je bent een schat van een meid en de beste vriendin of vriendin die iemand zich kan wensen. We stappen uit en lopen naar de ijssalon. We halen een dubbele sorbet en eten deze bij de zonsondergang op.
