E P I L O G U E

5.6K 178 40
                                    

Nagising ang isang dalaga mula sa matagal nitong pagtulog.

Nagtaka ito sa kanyang nakikita, puro lamang ito puti ngunit nang inilibot niya ang kanyang paningin ay napag alaman niyang nasa isang ospital siya at madaming mga bagay ang naka kabit sakanya.

Agad siyang napaluha sa mga ala-alang pumasok sa kanyang isipan. Ang bagong mundo, mundo ng mga mahika, ang akademya na kanyang naging tahanan at mga kaibigan na naging pamilya at ang lalaking kanyang minahal.

Hindi nito napagilan mapahagulgol kahit na litong lito ay hindi niya ito inalintana.

Dahil sa kanyang pag iyak ay narinig ito ng isang nurse at gulat na nakitang umiiyak ang pasyente.

Tinawag nito ang mga doktor at patakbong nilapitan ang babaeng umiiyak na si Luna.

Hindi magka-mayaw ang mga doktor sa pagsuri sa mga vitals nito at nang masuri nito ay nalaman nilang maayos naman ang lahat.

Ngunit nagtataka parin an mga doktor na naroon kung bakit patuloy ang pag-iyak ng kanilang pasyente.

Agad sila napatingin sa pintuan kung saan marahas itong bumukas, bumungad dito ang umiiyak sa saya na ama ni Luna.

"Anak, Luna... Buhay ka..." umiiyak nitong niyakap si Luna.

Napatigil sa pag-iyak si Luna at agad na niyakap ang kanyang ama.

"Dad! You're alive!" ahgulgol ng dalaga.

"What are you talking about, sweetheart? It is you that's alive!" balik sakanya ng ama.

"What happened to me Dad?" takang tanong nito.

Umayos muna sila at kinompustura ang sarili. "Naaksidenta ka habang papauwi ka sa noon galing sa iskwelahan." panimula ng kanyang ama.

"Na aksindente?" tanong niya sa kanyang sarili, ngunit wala naman siyang maalala na na-aksidente siya.

"You've been in coma for 1 year anak." saad ng kanyang ama.

Halos gumuho naman ang mundo ng dalagang si Luna sa huling katagang sinabi ng kanyang ama.

Pumasok sa kanyang isipan na maaaring ang lahat ng nangyari, napagdaan at nakilala niya ay nasa utak o naging imahinasyon niya lamang at wala talagang nangyari.

"Dad... can you leave me alone for now?" pakiusap ng dalaga.

Pumayag naman ang kanyang ama at lumabas sa kwarto.

Napatulala ang dalaga sa mga maaring posibilidad na kanyang naiisip.

Hindi makapaniwala si Luna na lahat ng iyon ay imahinsyon niya lamang.

"Pero hindi! Parang totoong nangyari kasi." wika niya sa kanyang sarili.



• • •



Isang linggo na ang lumipas nang magising si Luna at nangailangan pa na pumadito pa sila upang maobserhaban si Luna.

Bukas ay aalis na sila sa Hospital, iwinaksi narin ng dalaga ang kanyang mga iniisip at nag focus sa pag papagaling pa.

Nasa roof top ngayon si Luna tinatanaw and papalubog na araw at dinadama ang masarap na simoy ng hangin.

"Hays. Di pa din ako makapaniwala na nakapag imagine ako nang ganun habang coma pala ako." natatawa niyang wika.

Inunat niya ang kanyang mga kamay at napagpasyahang bumili ng makakain at bumalik na sa kanyang kwarto.

Bumaba si Luna mula sa roof top patungong Lobby ng hospital dahil do'n naka tayo ang cafeteria.

Bumili ito ng isang Monde at Juice, binuksan niya ang Monde at kinain ito habang naglalakad patungo sa kanyang kwarto.

Sa hindi inaasahan ay may nabangga siya. "Ay, sorry po." pag paumain niya.

Mag papatuloy na sana itong lumakad nang magsalita ang taong kanyang nabangga.

"Akieshia Luna Sevilla..." tugon ng lalaki.

Humarap si Luna at biglang nabitawan ang kanyang pagkain nang makita ang itsura ng lalaki.

"That's him! From my imagination, Zeke Aziel Flynn, The Prince of Plamen District!" Gulat na saad niya sa kanyang isipan.

Ngunit mas lalong kumabog ang dibdib ng dalaga nang maglakad papalapit sakanya ang lalaki.

"I've finally found you." Zeke said kissed Luna.

• • •

u can read my other story 'Whist of Metanoia' fantasy din siya! May mga bagay kayo do'n na malalaman about sa Elysian World and may ilang chapters din na lalabas si Luna and Zeke.

Thank you so much! <3

The Goddess of Everything Where stories live. Discover now