how to unlove someone // luka couffaine x reader

⊱┊chapter 1

"Senin için berbatım, sende benim için. Birbirimiz için yaratılmışız."

Y/N yastığının yere düştüğünü hissederek uyandı ve etrafına bakındı, cidden de yastık yere düşmüştü. Gözlerini ovuşturdu ve kol saatine baktı:

"07.39"

Hala okula gitmek için zamanı vardı. Yastığı yerinden aldı ve kafasını yastığa geri gömdü. Bir on beş dakika geçmesine rağmen hala uyuyamadı ve homurdanarak ayağa kalktı.

Aynada saçlarını düzeltti ve üstüne baktı, pijamaları kırışmıştı. Banyoya gitti ve kıyafetlerini çıkararak suyu sıcak suya getirdi. Suyu eliyle kontrol etti ve sıcaklığın iyi olduğunu hissedince telefonundan bir şarkı açarak su gelmeyecek bir yere koyduğundan emin oldu.

Beş dakika banyoda kaldıktan sonra çıkması gerektiğini düşündü ve havlusunu alarak kendine sardı. Saçlarını kuruttuktan sonra telefonundan çalan şarkıyı kapattı.

Kurulandıktan sonra üstüne hızlıca rahat bir kıyafet giydi ve mutfağa ilerledi. Aç olmadığı için yalnızca ekmeğinin üstüne reçel sürdü ve yemeğe başladı.

Suluğunun içine su doldurmaya başladı ve ağzına kadar dolunca dökülmesin diye biraz ucundan içti. Kapağını kapattı ve yeniden odasına girdi.

Çantasına rastgele kitaplar attı ve suluğu dökülmeyecek bir pozisyonda bırakarak çantasının fermuarını kapattı.

Saatine yeniden baktı ve saatin geç olmaya başladığını anlayınca koşarak kapıya ilerledi ve spor ayakkabılarını giydi. Derin bir nefes alarak kapıyı kapattı ve aklına anahtarlarını unuttuğu geldi.

Hemen arka bahçeye yöneldi ve hoş geldiniz paspasının altında duran yedek anahtarı aldı. Cebine koydu ve koşarak okula ilerlemeye başladı.

Okulda neyin nerede olduğunu bilmiyordu, sonuçta bu okulda yeniydi. Gördüğü ilk kişiye sormaya karar verdi.

Ona uzakta durmayan kısa koyu lacivert saçlı kızı gördü. Omuzuna dokundu ve utangaç bir tavır sergiledi.

"Selam.. ben yeniyim de." dedi Y/N.

"Dur tahmin edeyim, sınıfının nerede olduğunu bilmiyor musun?" dedi kız.

"Ah şey, aynen öyle." dedi Y/N ve çantasından ders programını çıkardı.

"Aynı dersteyiz. Benimle gel. Bu arada adın ne?"

"Y/N, sen?" dedi Y/N ve gülümsedi.

"Marinette."

Marinette Y/N'nin elinden kavradı ve sınıfa götürmeye başladı. Y/N arada öğrencilere ve koridorlara bakıp hepsini aklına kazımaya çalışıyordu.

Uzun bir süre yürüdüler ve sonunda bir sınıfa geldiler. Marinette nazikçe kapıyı açtı ve ilk Y/N'nin içeri girmesi için kapıyı tuttu. Y/N sessizce "teşekkürler" diye mırıldandı ve sınıfa girdi.