Du passé aux statues

28 10 1
                                    

Ailemin eski evinde çıplak ayaklarım ile dans ediyordum,zemine ayağımı koyduğumda çivi batarmışcasına acıyordu.Zemin evdeki heykeller  kadar tozlu ve soğuktu.Dans ederken  bedenimi ürperten rüzgar,rüzgar değil de bana değen bir ten gibi hissettiriyordu.Ve sanki dans adımlarını ben değil başka bir şey kontrol ediyordu...

Rüzgar beni sallaya sallaya hareket ettirerek heykellere çarptırıp,heykelleri sallandırarak düşürüyordu.Kırılan parçalar canımı yaksa da kırılan heykellerin korkutucu görüntüsü acımı unutturuyordu...

En sonunda bütün evin gözüktüğü balkon benzeri yere adım atmaya başladım,hayır ben atmıyordum biri bana attırıyordu.Merdivenin sonuna geldiğimde oraya asılmış bir ip vardı,o ipi elime aldım ve boynumdan geçirdim...


İlk defa fransızca eğitimimi bir kitap ile değerlendiriyorum,umarım gerçekten güzel şeylere dönüşür...Aklımda bütün konuları bitirdiğim bir fic daha :D 

Okuyan kişiler oy atın yoksa karabasanınız olurum 

Görüşürüz🖤🖤🖤


You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: May 16, 2021 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Danse Avec l'âme|JenlisaWhere stories live. Discover now