Çaresiz bitik gönlüm,
Bütün günahlarını çekmeye razı.
Ben kimsesiz yorgun insan,
Uzak ellerini defalarca özlüyor.
Nereye gitsem hep benimleydin.
Kaçmak ne mümkün.
Uzak umutlarda kara bir bulut,
İnce bir sızı gibi hep benimle.
Kim bilir susuz açan bir çiçek gibi,
Yanlızlıktır belki aşk
Gözündeki yıldızlar gibi parlak ama ulaşılmaz.
Derya gibi berrak ama derin,
Umutsuz bekleyiş değilmidir beni sana bağlayan?
Yüreğimdeki düğüm gibi açılamayan.
Gözlerinde hapsolmuş bir mahkum gibi,
Beni sana bağlayan,
Unutulmuyor sana bağlananlarım.
Bırakmıyor kan ağlasada.
Zamansız ayrılanlardan olsakda,
Bir gün daha bitti sensiz.
Koca sensiz yaşanan bir gün,
Çoğu kişi için herhangi bir gün belki,
Ama seni sensiz yaşadığım bir gün daha.
Vazgeçemiyorum senden,
Ne gözlerinden ne sözlerinden.
Ellerin uzak olsada ellerinden,
Vazgeçemiyorum yüreğimdeki senden,
Delilik olsada vazgeçemiyorum.
Kalbim elindeyken,
Sana mahkumken vazgeçemiyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UZAKLARDA BİR YER
PoetryEnse kökünden başlayıp vücudunun tamamını ele geçiren sinirlerin omuriliğe atılan bir darbenin felç etmesi gibiydi, kulaklarınında çınlanan sözcükler. Solukları yavaşlarken, duyduğu üç kelimede takılmıştı. " Başınız Sağ Olsun." Bir ülke değil, kocam...
