Seducing my Baby's Father ✅

CHAPTER 37

"Avianna!" naramdaman ko agad ang pagpigil ni Ace sa akin. Ganoon din sina Eunice, pinipigilan ako.

"No! Huwag niyo 'kong hawakan! Si Daddy!" halos mabaliw kong turan.

Lalong humigpit ang hawak nila sa akin. Ipinagpatuloy ng mga lalaki ang paghalo sa semento para takpan si Daddy. Agad akong nagpumiglas.

"No! No! P-Please..."

Agad akong nanghina. Magkatabi ang pinaglagyan sa kay Daddy at Mommy. Mas lalong sumikip ang dibdib ko. They... they're now together. My parents left me already.

Pinawi ko ang luha sa aking mata.

"Avianna... Baby," ibinaon ni Ace ang ulo sa leeg ko habang nakayakap naman ang dalawang kamay sa katawan ko. "Shh."

"They... they all left me. Iniwan na nila ako! Iniwan na nila ako! Iniwan na..." bumuhos ang luha sa aking mga mata.

"Shh. You have me and our baby. You're not alone, Avianna." he said.

Tuluyan na akong nanghina lalo na no'ng makitang tapos na ang pagtakip sa libingan at ang paglagay ng mga tiles at palamuti.

"Syden, huwag kang mawalan ng pag-asa. Nandito naman kami, si Ace, si Asher. You can get through this, I hope." si Eunice.

Wala akong imik matapos ang araw na iyon. Bumalik na kami sa kanya-kanyang buhay subalit ako ay lagi nalang naaalala ang huling alaala ko kay Daddy.

I kept on blaming myself! Sana pala ay binigyan ko siya ng maraming oras kasama si Asher. If only, I could turn back time.

For the following days, weeks, and months. I still haven't recovered. Sariwa pa sa akin ang pagkawala ng ama. Iyong tipong bigla nalang akong iiyak sa kwarto namin.

Sa tuwing iniisip ko ang mga nasayang na oras at panahon dahil sa pagiging brat ko, lagi ko nalang sinisisi ang aking sarili. I'm not fully moved on.

I get depressed and attacked by damn anxiety! Nagmumukha na akong bruha sa tuwing haharap ako sa salamin. Gulo iyong buhok, mugto ang mata at sobrang itim ang ilalim ng mga mata.

"Avianna, I have brought you lunch. Kumain ka na, please."

Inilatag ni Ace ang pagkaing dala niya sa kama, harap ko. Sa halip na kainin ay tinitigan ko lang ito. Wala akong gana.

"I made that... uh... kumain ka na." matamis siyang ngumiti.

Nilingon ko siya at malungkot na ngumiti. Nangingilid ang mga luha sa aking mata. He noticed it. Agad siyang lumapit sa akin at pinawi ang luhang tumulo sa mga mata ko.

"Why? H-Hindi mo ba gusto? I'll make a new—"

Umiling ako saka kinuha iyong luto niya. I started eating while he's watching me.

Sa sumunod na araw, hindi pa rin ako lumalabas. Para kasing sa tuwing lalabas ako, naiisip ko si Daddy. I'm totally depressed!

I barely see my son in a week, maybe two or less time ko lang siya makita. Hindi naman ako pinabayaan ni Ace. He always takes care of me. Hindi siya nagsasawa.

Isang araw niyan, bigla nalang bumukas ang pinto ng kwarto namin ni Ace. I was expecting him but I saw Eunice. Padarag siyang naglakad sa gawi ko, nanlilisik ang nga mata.

Hinarap niya ako at walang ano-ano'y sinampal ako nang sobrang lakas. Napangiwi ako sa sakit at gulat na napatitig sa kanya.

"E-Eunice... Y-You slapped me..." I uttered in disbelief.

Her gaze was so intimidating. Ngayon ko lang siya nakitang ganito. Napahawak ako sa aking pisngi. Namamanhid ito sa lakas ng sampal. Parang nayanig ang buong mundo.